2018, സെപ്റ്റംബർ 5, ബുധനാഴ്‌ച

ശിവൻ (ശിവനെ ശൈവർ ആരാധിക്കുന്നത്)




ശിവൻ

ഹൈന്ദവവിശ്വാസം അനുസരിച്ച് ത്രിമൂർത്തികളിലെ ഒരു മൂർത്തിയുംസംഹാരത്തിന്റെ ദേവനുമാണ് ശിവൻ.
(ശിവംഎന്നതിന്റെ പദാർത്ഥം:മംഗളകരമായത്ഹിമവാന്റെപുത്രിയായ ദേവി പാർവ്വതിയാണ് ഭഗവാൻ ശിവന്റെ പത്നി.
ദേവന്മാരുടേയും ദേവനായാണ് ശിവനെ ശൈവർ ആരാധിക്കുന്നത്ശിവന്റെ ആയുസ്സ് വിഷ്ണുവിന്റെ ആയുസ്സിന്റെ ഇരട്ടിയാണ്ഗംഗയെ ശിവൻ ശിരസ്സിൽ വഹിയ്ക്കുന്നു.
ശിവന് *കപർദ്ദംഎന്നു പേരുള്ള ഒരു ചുവന്ന ജടയുണ്ട്‌.
ശിവന്റെ ശിരസ്സിൽ ഗംഗയും ചന്ദ്രനും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നുശിവന് മൂന്ന്കണ്ണുകളാണുള്ളത്നെറ്റിയിലുള്ള മൂന്നാം കണ്ണ് അഥവാ തൃക്കണ്ണ്അഗ്നിമയമാണ്.
ശിവൻ തന്റെ പ്രധാന ആയുധമായ *’വിജയം‘* *ത്രിശൂലംസദാവഹിയ്ക്കുന്നു.
നന്ദി എന്ന വെളുത്ത കാളയാണ് വാഹനംശിവന്റെ കഴുത്തിൽമനുഷ്യത്തലയോടുകൾ കോർത്തുണ്ടാക്കിയ *മുണ്ഡമാലകിടക്കുന്നു.
ശിവൻ ഉടുക്കുന്നത് പുലിത്തോലും പുതയ്ക്കുന്നത് ആനത്തോലുമാണ്ശിവൻ രണ്ടു കൈയ്യുള്ളദേവനായും എട്ടും പത്തും കൈകൾഉള്ളദേവനായും വർണ്ണിയ്ക്കപ്പെടാറുണ്ട്.
ശിവന്റെ സർവാംഗങ്ങളിലും പാമ്പുകൾ ആഭരണമായിശോഭിയ്ക്കുന്നുശിവൻ മിക്കവാറും എല്ലാ ദേവാസുരയുദ്ധങ്ങളിലുംപങ്കെടുക്കുകയും നിരവധി അസുരന്മാരെ നിഗ്രഹിയ്ക്കുകയുംചെയ്തിരിക്കുന്നു.
ഭാരതത്തിൽ ശിവലിംഗത്തെ പൂജിയ്ക്കുന്ന ഒരു സമ്പ്രദായമുണ്ട്. *ഓരോകല്പത്തിന്റെ അന്ത്യത്തിലും‍ ശിവനുൾപ്പെടെയുള്ള ത്രിമൂർത്തികൾപരാശക്തിയിൽ ലയിച്ചു ചേരുകയും വീണ്ടും സൃഷ്ടികാലത്ത്അവതരിയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായാണ് വിശ്വാസം*.
ബ്രഹ്മാവ്വിഷ്ണുശിവൻ എന്നിവരാണ് ത്രിമൂർത്തികൾ.
ഭൈരവൻഭദ്രകാളിവീരഭദ്രൻ എന്നിവരാണ് ഭൂതഗണങ്ങളിൽപ്രധാനികൾ.
ശിവന്റെ അനുചരൻമാരാണ് ഭൂതഗണങ്ങൾ.
ഗണപതിസുബ്രഹ്മണ്യൻധർമ്മശാസ്താവ് എന്നിവർ പുത്രന്മാർ.
ശ്രീ അയ്യപ്പൻമണികണ്ഠൻ എന്നിവർ ധർമ്മശാസ്താവിന്റെഅവതാരങ്ങളാണെന്നാണ് സങ്കല്പം  കടുംനീല നിറത്തിലുള്ള കഴുത്ത്മൂലം ശിവൻ നീലലോഹിതൻ എന്നും അറിയപ്പെടാറുണ്ട്
*ഗുണങ്ങൾ*
*ശിവരൂപം*: മറ്റുദേവന്മാരിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ജടാധാരിയുംശ്മശാനവാസിയുമാണ് ഭഗവാൻ ശിവൻശിവന്റെകയ്യിലെപ്പോഴുംതൃശ്ശൂലം കാണപ്പെടുന്നു.
കൂടാതെ ജടയിൽ ചന്ദ്രക്കല വിരാജിക്കുന്നുശരീരത്തിൽരുദ്രാക്ഷമാലയും നാഗങ്ങളും അണിഞ്ഞ നിലയിലാണ് ഭഗവാൻശിവന്റെ രൂപം.
*തൃക്കണ്ണ്*: ശിവഭഗവാന്റെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകതയാണ് നെറ്റിയിലുള്ളമൂന്നാമത്തെ നേത്രം.
തൃക്കണ്ണിൽ നിന്നുള്ള അഗ്നികൊണ്ടാണ് ഭഗവാൻ ശിവൻ കാമദേവനെഭസ്മീകരിച്ചത്മൂന്നുകണ്ണുകളുള്ളതിനാൽ ശിവൻ ത്രിലോചനൻ(ത്രിമൂന്ന്ലോചനംകണ്ണ്), എന്ന നാമത്തിലും  അറിയപ്പെടുന്നു.
*ചന്ദ്രകല* : ശിവന്റെ ജടാമൗലിയിൽ എപ്പോഴും ചന്ദ്രദേവൻവിരാജിക്കുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം,അതിനാൽതന്നെ ചന്ദ്രശേഖരൻചന്ദ്രമൗലികലാധരൻ തുടങ്ങിയനാമങ്ങൾ ശിവന്റെ പര്യായങ്ങളാണ്.
*ഭസ്മം* :ശിവന്റെ ശരീരത്തിൽ ശവഭസ്മം ലേപനം ചെയ്തിരിക്കുന്നുമനുഷ്യരാരും മൃത്യു എന്ന സത്യത്തിൽനിന്ന് മോചിതരല്ല എന്നുംഎന്നാൽ ശിവം അനശ്വരമാണെന്നും ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. *ഭസ്മധാരിയും ശ്മശാനവാസിയുമായ ശിവന്റെ ഒരു രൂപമാണ്ഭൈരവൻ*.
*ജട* : ശിവന്റെ കേശം ജടപിടിച്ചതും കപർദ്ദത്തെപോലെകെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നതുമാണ്. *ജടാധാരിവ്യോമകേശൻഎന്നീനാമങ്ങളും ശിവന്റെ പര്യായങ്ങളാണ്.
*നീലകണ്ഠം* : പാലാഴി മഥനത്തിന്റെ ഫലമായി കാളകൂടം എന്നമാരകവിഷം പുറത്തേക്കു വന്നുമൂന്നുലോകത്തേയും സംഹരിക്കാൻശക്തിയുള്ള വിഷമായിരുന്നു കാളകൂടംകാളകൂടത്തെ ഉൾക്കൊള്ളാൻമൃത്യുഞ്ജയനായ ശിവനു മാത്രമേ സാധിക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ.
ഹാലാഹലം അഥവാ കാളകൂടവിഷം പാനം ചെയ്ത ഭഗവാന്റെകഴുത്ത് നീലനിറമായി മാറിഅന്നുമുതൽ ശിവൻ നീലകണ്ഠൻ എന്നനാമത്തിൽ അറിയപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.
*ഗംഗാനദി* : സ്വർഗ്ഗത്തിലൂടെ ഒഴുകിയിരുന്ന നദിയായിരുന്നു ഗംഗഭഗീരഥൻ എന്ന് രാജർഷി തന്റെ പൂർവ്വ പിതാമഹന്മാരുടെ പാപംതീർക്കാനായി കഠിനതപം ആരംഭിച്ചു.
ഗംഗയെ ഭൂമിയിലെത്തിക്കുക മാത്രമായിരുന്നു അതിനുള്ള ഏകഉപായംഎന്നാൽ ഗംഗ സ്വർഗ്ഗത്തിൽനിന്നും ഭൂമിയിലേക്ക് പതിച്ചാൽഅതിന്റെ ആഘാതം തടുക്കാൻ ഭൂമിക്കാവില്ലആയതിനാൽസ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നും ഭൂമിയിലേക്കു പതിച്ച ഗംഗയെ ശിവൻ തന്റെജടയിൽ ബന്ധനസ്ഥയാക്കി.
പിന്നീട് ഗംഗാനദി ശിവന്റെ ജടയിൽ നിന്നും ഉദ്ഭവിച്ച്ഭാരതദേശത്തിലൂടെ ഒഴുകി സർവ്വജനങ്ങളുടേയും പാപത്തെ കഴുകികളഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം.
ഗംഗയെ ജടയിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിനാൽ ഗംഗാധരൻ എന്ന നാമത്തിലുംശിവൻ അറിയപ്പെടുന്നു.
*നാഗങ്ങൾ*: നാഗങ്ങളെ ആഭരണമായി ശരീരത്തിലണിയുന്നദേവനായാണ് ശിവനെ വർണ്ണിക്കുന്നത്. *വാസുകിഎന്ന നാഗത്തെശിവൻ എപ്പോഴും കഴുത്തിലണിയുന്നു.
*മാൻ* : കയ്യിൽ മാനിനെ വഹിക്കുന്ന രൂപത്തിലും ശിവനെവർണ്ണിക്കാറുണ്ട്ചിത്തചഞ്ചലതയിൽ നിന്നും ശിവൻ മോചിതനാണ്എന്നാണ് ഇത് പ്രതീകവൽക്കരിക്കുന്നത്.
മനുഷ്യന്റെ മനസ്സ് ഒരു ചിന്തയിൽനിന്നും മറ്റൊന്നിലേക്ക് ഒരുമാനിനെപോലെ ചാടിപ്പോകുന്നുഎന്നാൽ ശിവൻ സർവ്വജ്ഞനുംനിർവികാരനും നിർവികല്പനുമാണ്.
*തൃശൂലം* : ശിവന്റെ സവിശേഷമായ ആയുധമാണ് തൃശൂലംശിവന്റെ വലതുകയ്യിലേന്തിയ സത്ത്വഗുണംതമോഗുണം രജോഗുണംഎന്നീ ത്രിഗുണങ്ങളെയാണ് തൃശ്ശൂലം പ്രതീകവൽക്കരിക്കുന്നത്പരമാധികാരത്തിന്റെ ചിഹ്നമായും തൃശൂലത്തെ കണക്കാക്കുന്നു.
*ഢമരു* : ശിവന്റെ ഇടതുകയ്യിലെ ഢമരു ശബ്ദബ്രഹ്മത്തെസൂചിപ്പിക്കുന്നുഢമരു നാദത്തിൽ നിന്നാണ് സംസ്കൃതഭാഷഉദ്ഭവിച്ചത് എന്നൊരു വിശ്വാസവും നിലനിൽക്കുന്നുനൃത്തം ചെയ്യുന്നശിവന്റെ രൂപം *നടരാജൻഎന്നറിയപ്പെടുന്നു.
*നന്ദികേശ്വരൻ*
ശിവന്റെ വാഹനമായ വൃഷഭമാണ് നന്ദിപശുപതി എന്നൊരുനാമവും ശിവനുണ്ട്പശു എന്ന വാക്കിന് മൃഗം എന്നാണ് അർഥംമൃഗങ്ങളുടെയെല്ലാം പാലകൻ എന്നാണ് പശുപതി എന്നവാക്കുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത്.
മനുഷ്യരൂപത്തിലും നന്ദിയെ ചിലപ്പോൾ ചിത്രീകരിക്കാറുണ്ട്ശിവന്റെഒരു പരമഭക്തനാണ് നന്ദി.
*ഭാവങ്ങൾ* :
1)ശിവൻമംഗള മൂർത്തി ) = സ്വാതിക ഭാവം 2)തൃപുരാന്തകൻ(തൃപുരാസുരന്മാരെ വധിച്ചവൻ ) = രാജസ ഭാവം 3)മഹാകാലേശ്വരൻ , അഘോര മൂർത്തി (സംഹാര മൂർത്തി , മൃതുഞ്ജയൻ )= താമസ ഭാവം
*കൈലാസം*
ഹിന്ദുമത വിശ്വാസപ്രകാരം കൈലാസപർവ്വതം പരമശിവന്റെവാസസ്ഥലമായി കരുതുന്നു.അദ്ദേഹം തന്റെ പത്നിയായ ശ്രീപാർവ്വതിദേവിയുമൊത്ത് ധ്യാനത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് കൈലാസപർവ്വതംഎന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.വിഷ്ണുപുരാണത്തിൽ കൈലാസപർവ്വതത്തെകുറിച്ച് പരാമർശമുണ്ട്പർവ്വതത്തിന്റെ നാലു മുഖങ്ങളിൽ ഓരോന്നുംസ്ഫടികംരത്നംസ്വർണംവൈഢൂര്യം എന്നിവകൊണ്ട്നിർമിച്ചതാണെന്ന് പറയുന്നുകൈലാസപർവതത്തെ വിശ്വത്തിന്റെതൂണായും പുകഴ്ത്തുന്നു.
ചൈനയിലെ ടിബറ്റിൽ നീണ്ടുകിടക്കുന്ന ഹിമാലയപർവ്വതത്തിന്റെഭാഗമാണ് കൈലാസപർവ്വതംഎഷ്യയിലെ നീളം കൂടിയ നദികളായസത്ലജ്ബ്രഹ്മപുത്രകർണാലി തുടങ്ങിയ നദികളുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനത്തിനടുത്താണ് കൈലാസപർവ്വതം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്.കൈലാസപർവ്വതത്തിനടുതായി മാനസസരോവരവുംരക്ഷാസ്ഥൽ തടാകവും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നുദൽഹിയിൽ നിന്നും 865 കിലോമീറ്റർ അകലെ സമുദ്രനിരപ്പിൽ നിന്നും ഏതാണ്ട് 6690 മീറ്റർഉയരത്തിലാണ് കൈലാസം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.
*കാശി*
കാശിയെ ശിവന്റെ നഗരം എന്നാണ്‌ അറിയപ്പെടുന്നത്ശിവക്ഷേത്രമായകാശി വിശ്വനാഥക്ഷേത്രമാണ്‌ ഇവിടത്തെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടക്ഷേത്രവും തീർത്ഥാടനകേന്ദ്രവും.
ഇവിടെ ഗംഗയുടെ കരയിൽ കൽപ്പടികൾ കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്ഇവയെ ഘാട്ട്എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്ക്ഷേത്രദർശനത്തിനു മുൻപ് ആളുകൾ പടികളിൽ നിന്ന് കുളിക്കുന്നുമരണമടഞ്ഞ ഹിന്ദുക്കളുടെ മൃതദേഹംദഹിപ്പിക്കുന്നതും ഇത്തരം പടികളിലാണ്തുടർന്ന് ചിതാഭസ്മംഗംഗയിൽ ഒഴുക്കുന്നുചില ഘാട്ടുകൾക്ക് പ്രത്യേകതകളുമുണ്ട്ഇവയിൽ ഒന്നിൽ ബ്രഹ്മാവ് പത്തു കുതിരകളെ ബലികൊടുത്തു എന്നുംമറ്റൊന്നിൽ പാർവതിയുടെ കമ്മൽ കളഞ്ഞു പോയതെന്നുംവിശ്വാസങ്ങളുണ്ട്ക്ഷേത്രത്തിനു സമീപമുള്ള ജ്ഞാനക്കിണറിലാണ്‌ *(ജ്ഞാനവാപി)* ഇവിടത്തെ യഥാർത്ഥ ശിവലിംഗം എന്നുംവിശ്വാസമുണ്ട്.
*ശിവലിംഗം*
ശിവന്റെ പ്രതിരൂപം ആണ് ശിവലിംഗംഹിന്ദുക്കൾ ശിവനെആരാധിക്കുന്നതിനായി ശിവലിംഗം ഉപയോഗിക്കുന്നുമിക്കവാറുംഎല്ലാ ശിവക്ഷേത്രങ്ങളിലും ശിവലിംഗത്തിനെയാണ് പൂജ ചെയ്യുക.
കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ശിവലിംഗപ്രതിഷ്ഠയുള്ള ക്ഷേത്രം*വൈക്കം മഹാദേവക്ഷേത്രംആണ്.
*ശിവലിംഗത്തിന് ഏഴു ഭാഗങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു*
പാദുകം
ജഗതി
കുമുദം
ഗളം
ഗളപ്പടി
ലിംഗം
ഓവ്
ശിവന്റെ സ്വയംഭൂലിംഗം ആരാധിക്കുന്ന ക്ഷേത്രമാണ് *ശ്രീ കൊട്ടിയൂർമഹാദേവക്ഷേത്രം*
*ശൈവസമ്പ്രദായങ്ങൾ*
ഹിന്ദുമതത്തിലെ നാല് പ്രധാന വിഭാഗങ്ങളിൽ ഏറ്റവുംപഴക്കമേറിയതാണ് ശൈവസമ്പ്രദായംവൈഷ്ണവംശാക്തേയംസ്മാർഥം എന്നിവയാണ് മറ്റ് മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങൾ.
ശൈവസമ്പ്രദായം അനുവർത്തിച്ചുപോരുന്നവരെ ശൈവർ എന്നുംവിളിക്കുന്നുശൈവവിശ്വാസപ്രകാരം സംപൂർണ്ണ പ്രപഞ്ചത്തിലെർവ്വവും ശിവമയമാണ്

ശ്രീകൃഷ്ണന്‍റെ (28) നാമങ്ങള്‍



ശ്രീകൃഷ്ണന്‍റെ (28) നാമങ്ങള്‍

ഒരിക്കല്‍ അര്‍ജ്ജുനന്‍ ശ്രീകൃഷ്ണനോട് ചോദിച്ചു.
“അല്ലയോ കൃഷ്ണ! എണ്ണമറ്റ അങ്ങയുടെ തിരുനാമങ്ങള്‍ ഉള്ളതില്‍ ഏതു നാമമാണ് അങ്ങേയ്ക്ക്‌ ഏറ്റവും പ്രിയമായിട്ടുള്ളത്?”
സ്വതസിദ്ധമായ പുഞ്ചിരിയോടെ ഭഗവാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഹേ!അര്‍ജ്ജുനാ പരമപ്രേമത്തോടെ ഭക്തര്‍ എന്നെ എന്തു വിളിച്ചാലും എനിക്കു പ്രിയം തന്നെ.എന്നാൽ ചോദിച്ചതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറയാം.
” എന്‍റെ 28നാമങ്ങള്‍ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠവും എനിക്കു പ്രിയപ്പെട്ടതുമാണ് “.
ഈ നാമങ്ങള്‍ മൂന്ന് സന്ധ്യകളിലും അമാവാസി ,ഏകാദശി,എന്നീ ദിവസങ്ങളിലും ഭക്തിയോടു കൂടി ജപിക്കുന്നവന് എന്നില്‍ നിഷ്കാമമായ പ്രേമം ഉണ്ടാകാനും എന്നില്‍ ഐക്യമുണ്ടാകുവാനും സാധിക്കും.കലികാലത്ത് ഈ നാമങ്ങള്‍ക്ക് വളരെ പ്രാധാന്യം ഉണ്ട്. കാരണം കലിയില്‍ നാമജപം കൊണ്ട് വളരെ പെട്ടെന്ന് മുക്തി സംഭവിക്കുന്നു.
മത്സ്യം കൂര്‍മ്മം വരാഹം ച
വാമനം ച ജനാര്‍ദ്ദനം
ഗോവിന്ദം പുണ്ഡരീകാക്ഷം
മാധവം മധുസൂതനം
പത്മനാഭം സഹസ്രാക്ഷം
വനമാലി ഹലായുധം
ഗോവര്‍ധനം ഹൃഷികേശം
വൈകുണ്ഡം പുരുഷോത്തമം
വിശ്വരൂപം വാസുദേവം
രാമം നാരായണം ഹരി
ദാമോദരം ശ്രീധരം ച
വേദാoഗo ഗരുഡദ്വജം
അനന്തം കൃഷ്ണഗോപലം
ജപതോ നാസ്തി പാതകം

ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രം



ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രം
കായംകുളത്തു നിന്നും ഏകദേശം 3.5 കിലോ മീറ്റർ തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് ദേവികുളങ്ങര ഗ്രാമപഞ്ചായത്തിന്റെ മദ്ധ്യഭാഗത്തായി 900 വർഷം പഴക്കമുള്ള ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു ...
കിഴക്കോട്ട്‌ ദർശനമായിട്ടുള്ള ക്ഷേത്രത്തിൽ ശാന്തസ്വരൂപിണിയായ ഭദ്രാഭഗവതി കുടികൊള്ളുന്നു .
ഭഗവതിയുടെ തിരുനാളായ മീനമാസത്തിലെ അശ്വതി ആട്ടവിശേഷമായി ആഘോഷിക്കുന്നു ....
ക്ഷേത്രോല്പത്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഐതിഹ്യം ...
**********************************
വടക്കേ മലബാറിലെ പൊന്നാനി താലൂക്കിൽ വടക്കേക്കാട്‌ അംശം കൗക്കാനംചെട്ടി ദേശത്ത് ചെങ്കോട്ടു എന്നും പടിഞ്ഞാറേകുന്നും എന്നും തോട്ടുപുറം എന്നും ഇല്ലപ്പേരുകളുള്ള തണ്ണന്നൂരുമനയ്ക്കലെഒരു ബ്രാഹ്മണശ്രേഷ്ടൻ ഭദ്രകാളീ ഉപാസകനായിരുന്നു.
തികഞ്ഞ ഈ ശ്രേഷ്ഠബ്രാഹ്മണൻ പൂജയും , ധ്യാനവുമായ്‌ കഴിഞ്ഞു വന്നു .
എന്നിട്ടും ദേവി ദർശനം ഉണ്ടാകാത്തതിനാൽ മനംനൊന്ത് കൊടുങ്ങല്ലൂർ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തി ധ്യാനത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു .
വളരെക്കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും ദേവിദർശനം സിദ്ധിക്കാത്തതിനാൽ തീവ്രദുഖത്തോടുകൂടി ദേവിയെ വിളിച്ച് ഉള്ളുരുകി പ്രാർഥിച്ചു.
ഈ സമയത്ത് ഒരു അശിരീരി ഉണ്ടായി .
" നീ ഇവിടെ ധ്യാനവും ,പൂജയുമായിരുന്നാൽ എന്നെ കാണാൻ കഴിയില്ല. നിന്റെ ആഗ്രഹം സഭലമാകണമെങ്കിൽ ദക്ഷിണദിക്കിലുള്ള മണ്ടയ്ക്കാട്ട് എത്തിച്ചേരുക"
ഇതു കേട്ട ബ്രാഹ്മണൻ ദക്ഷിണദിക്കിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു .
അതീവ ക്ലേശകരമായിരുന്നു യാത്ര .എല്ലാ ക്ലേശവും സഹിച്ചു തോടും ,പുഴയും ,കാടും കടന്നു വിജനമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് എത്തിച്ചേർന്നു .ഘോരവനവും , ചതുപ്പു പ്രദേശവുമായിരുന്ന ഈ സ്ഥലം ഓടനാട് രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു .
തുടർന്നുള്ള യാത്ര ദുഷ്കരമായതിനാലും അതികഠിനമായ വിശപ്പും , ദാഹവുമുള്ളതിനാലും ഈ രാത്രി ഇവിടെ കഴിച്ചുകൂട്ടാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു.
സന്ധ്യാവന്ദനം കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തിയ ബ്രാഹ്മണൻ യാത്രാ ക്ഷീണത്താൽ ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങിപ്പോയി ...
അന്നൊരു പൗർണമി ദിവസമായിരുന്നു .
രാത്രിയുടെ അർദ്ധയാമത്തിൽ അതിഭയങ്കരമായ കാറ്റും, മഴയും ഉണ്ടായി .ഗാഢനിദ്രയിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയുണർന്ന ബ്രാഹ്മണൻ ഉഗ്രരൂപിണിയായ ദേവീരൂപം കണ്ടു ഭയന്നു വിറച്ചു .
ആ രൂപം കണ്ടു ഭയന്നു വിറച്ച ബ്രാഹ്മണൻ , ശാന്തരൂപത്തിൽ തനിക്ക്‌ ദർശനം നൽകണമെന്ന് ദേവിയോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു .പ്രാർത്ഥന കേട്ട ദേവി ശാന്തരൂപത്തിലേക്ക്‌ മാറുകയും ഇനി നീ മണ്ടയ്ക്കാട്ടേക്ക് യാത്ര തുടരേണ്ടതില്ലെന്നും ഈ ഭൂമിയും , പ്രജകളും ഉള്ള കാലംവരെ ഈ ദേശത്തിന്റെ നാഥയായി തന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം ഇവിടെ ഉണ്ടാകുമെന്നും അരുളി ചെയ്ത ശേഷം അപ്രത്യക്ഷമായി ..
ദേവി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട സ്ഥലമാണ് ക്ഷേത്രത്തിന് കിഴക്കായി കാണുന്ന നരീഞ്ചിപുരയിടം.
നരീഞ്ചിപുരയിടത്തിലുള്ള കുന്നുംകട ഭവനത്തിലേക്കാണ് കൈനീട്ടപ്പറ സ്വീകരിക്കുന്നതിനായ് ദേവി എഴുന്നള്ളുന്നത്.
അടുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ സ‌മിനിപവാസികളെ വിളിച്ചു കൂട്ടി ബ്രാഹ്മണൻ നടന്ന സംഭവങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു .
ബ്രാഹ്മണനും നാട്ടിലെ പ്രമുഖരും ചേർന്ന് രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്ന രാജാവിനെ മുഖം കാണിച്ച് വിവരങ്ങൾ ബോധിപ്പിച്ചു .
രാജകല്പനയനുസരിച്ച് ക്ഷേത്രം പണിയുന്നതിനുള്ള സ്ഥലം കരമൊഴിവയി നൽകുകയും , രാജാവിന്റെ അനുവാദത്തോടെയും സഹായത്തോടെയും തച്ചുശാസ്ത്രവിധി പ്രകാരം ക്ഷേത്രം പണി കഴിപ്പിച്ച് താന്ത്രിക വിധിപ്രകാരം ദേവിയെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു .
പിൽക്കാലത്ത് ഈ പ്രദേശം ദേവികുളങ്ങര എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടുവന്നു .
അതിനുശേഷം ബ്രാഹ്മണൻ സ്വദേശത്തേക്കുപോയി കുടുംബത്തെ കൊണ്ടുവന്ന് ഇവിടെ ഒരു മഠം പണിത് വാസം ഉറപ്പിച്ചു .
തോട്ടുപുറത്ത് നടേമഠം എന്നായിരുന്നു മഠത്തിന്റെ പേര് ( ഇപ്പോൾ കൃഷിഭവൻ നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്താണ് മഠം നിന്നിരുന്നത് )
ബ്രാഹ്മണകുടുംബത്തിന്റെ തേവാരമൂർത്തിയായിരുന്ന സരസ്വതീദേവിയെ ഉപദേവതയായി നടേമഠത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിട്ടുണ്ട് .
കൊല്ലവർഷം 1121 ധനുമാസം 19-)ം തീയതിവരെ ക്ഷേത്രഭരണം നിർവ്വഹിച്ചു പോന്നിരുന്നത് തൊട്ടപ്പുറത്ത്‌ മഠവും അവരുടെ അനന്തരാവകാശികളുമായിരുന്നു.
അതിന് ശേഷം പുതുപ്പള്ളിയിലെ ഹൈന്ദവർക്കുവേണ്ടി അവർ തന്നെ നോമിനേറ്റ് ചെയ്ത ഭരണസമിതിക്ക് ക്ഷേത്രവും അനുബന്ധസ്വത്തുക്കളും ദാനഉടമ്പടി പ്രകാരം വിട്ടുകൊടുത്ത് സ്വദേശത്തേക്ക്‌ മടങ്ങി.
ഈ അടുത്ത കാലം വരെ മഠത്തിലെ അനന്തരാവകാശി ആയിരുന്ന ബ്രഹ്മശ്രീ ശ്രീധരൻ നമ്പൂതിരി അവർകൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്താറുണ്ടായിരുന്നു.
ഇപ്പോഴുള്ള ഭരണസമിതി ദാനഉടമ്പടി പ്രകാരം അദ്ദേഹത്തെ സ്വീകരിക്കുകയും, എല്ലാവിധ താമസ സൗകര്യങ്ങളും , ധനവും നൽകിയിരുന്നു .
1982 മുതൽ ഹൈന്ദവരിൽ നിന്നും സാമുദായിക പ്രാതിനിധ്യമനുസരിച്ച് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഭരണസമിതി ചുമതല നിർവഹിച്ചു വരുന്നു.
ദേവി ദർശനം സിദ്ധിച്ച ബ്രാഹ്മണനെ ആചാര്യ ബ്രഹ്മരക്ഷസ്‌ ആയി പ്രധാന ക്ഷേത്രത്തിന്റെ കന്നിമൂലയിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.
പരമശിവൻ, മഹാഗണപതി ,യക്ഷിയമ്മ ,കാമ്പിത്താൻ (വെളിച്ചപ്പാട് ),യോഗീശ്വരൻ ,മറുത ,നാഗരാജാവ്‌, നാഗയക്ഷി , ആഗമസർപ്പങ്ങൾ , എന്നീ ഉപദേവതകളെ യദാസ്ഥാനങ്ങളിൽ പ്രതിഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
കായംകുളം രാജാവിന്റെ ഇഷ്ട ദേവത ആയിരുന്ന ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ഇപ്പോഴും പൗർണ്ണമിനാളിൽ ദളവാമഠത്തിൽ എഴുന്നള്ളുന്നതായി ഒരു വിശ്വാസസമുണ്ട് .
ഈ സങ്കല്പത്തിൽ കായംകുളം രാജാവ് തേവാരക്കൊട്ടിലിൽ ഭഗവതിസേവ നടത്താറുണ്ടായിരുന്നു .
പ്രധാനവഴിപാടുകൾ
********************
നിറമാലയും വിളക്കും ,ചാന്താട്ടം ,
തെരളി ,പന്തീരാഴി, ഐശ്വര്യപുഷ്‌പാഞ്‌ജലി ,കുങ്കുമാഭിഷേകം ,ഉദയാസ്തമനപൂജ ,കളഭാഭിഷേകം എന്നിവയാണ് പ്രധാനവഴിപാട് .
വ്യാഴാഴ്ച ദിവസങ്ങളിൽ നടേമഠത്തിൽ ചമ താമൂട്ടിൽ പാല്പായസ വഴിപാട് നടത്തി വരുന്നു .
സന്താനസൗഭാഗ്യത്തിനായി കാമ്പിത്താന് പൂപ്പട നടത്തുന്നത് പതിവുണ്ട്‌.
വെള്ള നിവേദ്യമാണ് ഇഷ്ട നിവേദ്യം.
പുറത്തെഴുന്നള്ളത്
*********************
മകരഭരണി നാളിൽ ദേവി പുറത്തെഴുന്നള്ളുന്നു.
തുടർന്ന് ചൊവ്വാ , വെള്ളി ദിവസങ്ങളിൽ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ആറു കരകളിലേക്ക്‌ പറയെടുപ്പിനായ് എഴുന്നള്ളും . മദ്ധ്യതിരുവിതാംകൂറിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ദിവസം പറക്കെഴുന്നള്ളത്ത് നടത്തുന്ന അപൂർവ്വം ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്‌ ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രം . കുംഭഭരണി നാളിലും ഭഗവതിയെ പുറത്തെഴുന്നള്ളിക്കും.
കരകളിൽ വെച്ചും ,ക്ഷേത്രത്തിൽ വെച്ചും അൻപൊലി വഴിപാട് നടത്തുന്നു .
മീനമാസത്തിലെ രേവതി ,അശ്വതി ദിവസങ്ങളിലാണ് ദേവിയുടെ തിരുവുത്സവവും ,ആട്ടവിശേഷവും .
ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ സർവ്വ ഐശ്വര്യങ്ങൾക്കും കാരണഭൂതയായ അഭീഷ്ടവരദായിനി " ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി " സർവൈശ്വര്യങ്ങളും ചൊരിഞ്ഞ് അനുഗ്രഹിച്ച് വിരാജിക്കുന്നു
*********************************
നൂറ്റാണ്ടുകൾ പഴക്കമുള്ള ജീവത എഴുന്നള്ളത്ത്
***********************
ദേവികുളങ്ങര ക്ഷേത്രത്തിലെ പുരാതന ആചാരാനുഷ്ടാനത്തിന്റെ ഭാഗവായ ജീവത എഴുന്നള്ളത്തിൽ സജീവസാന്നിദ്ധ്യമായിരുന്ന എന്നാൽ ഇപ്പോൾ വിശ്രമജീവിതം നയിക്കുന്ന
" വല്ലംപാടി ഓമനകുട്ടൻതിരുമേനി" പറയെടുപ്പിന്റെ ചിട്ടകളെ പറ്റി വിവരിക്കുന്നു........
############################
ഓണാട്ടുകരയിലെ ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ എഴുന്നുള്ളത് രാമപുരം ചിട്ടയെന്നും , കാരാണ്മ ചിട്ടയെന്നും രണ്ടായി തിരിച്ചാണ് ഓരോ ക്ഷേത്രങ്ങളിലും നടത്തുന്നത് .
രാമപുരം ചിട്ടയിലാണ് ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രത്തിലെ ജീവിത എഴുന്നുള്ളത്ത് നടത്തപ്പെടുന്നത്
ജീവതകളെ ഉറ ജീവിതയെന്നും ,കെട്ടുജീവിതയെന്നും രണ്ടായിതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ ; ദേവികുളങ്ങര ക്ഷേത്രത്തിലെ ഉറജീവിതയും , രാമപുരം ക്ഷേത്രത്തിലെ കെട്ടുജീവിതയുമാണ് .
ജീവിത എഴുന്നുള്ളതിനെ ഒരു നല്ല കലാരൂപമാക്കുന്നതിൽ മാങ്കുളം ഇല്ലം, മാന്പുറം കുടുംബം എന്നിവ വഹിച്ച പങ്ക് വളരെ വലുതാണ് .
മാങ്കുളം തിരുമേനിയും , മാന്പറ പണിക്കരും കൂടി ഒത്തുചേർന്നുചിട്ടപ്പെടുത്തി എടുത്തതാണ് രാമപുരം ചിട്ട.
താളവട്ടമായി അവതരിപ്പിച്ചു വരുന്ന ഈ കല ലക്ഷ്മിതാളം ,ശംഭ , അടന്ത ,പഞ്ചാരി , വർമ്മം -തൃപട , കുന്നളാച്ചി -വിഷമകുന്നലം എന്നീ 8 താളവട്ടങ്ങളാണ് സാധാരണ ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കൂടതെ താലപ്പൊലി ,അൻപൊലി എന്നിങ്ങനെ രണ്ടായി എഴുന്നുള്ളതിനെ തരം തിരിച്ചിരിക്കുന്നു . മകര ഭരണി ദിവസം ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതിയെ ആദ്യമായി പുറത്തേക്കെഴുന്നള്ളിക്കുന്നതും കുംഭഭരണി എഴുന്നുള്ളതും മീനമാസത്തിലെ അശ്വതിക്ക് വലിയകാണിക്കയായ് എഴുന്നുള്ളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു ;ഇവയെ താലപ്പൊലി എഴുന്നുള്ളത്തായി കൊണ്ടാടുന്നു .
അൻപൊലിപ്പറ നടത്തുന്നിടത്ത് അൻപൊലി പന്തൽ നാട്ടി , തൂക്കുവിളക്കും ,പറകളും ,പുഷ്പവും ,അലങ്കാരങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് ദേവിയെ സ്വീകരിക്കുന്നു .
ഇതാണ് അൻപൊലിചിട്ട.
ദേവികുളങ്ങര ക്ഷേത്രത്തിലെ ആദ്യകാല ജീവിത എഴുന്നുള്ളത്ത് നടത്തിയത് പത്തിയൂർ മേൽശാന്തിയായിരുന്ന ഗോപാലകൃഷ്ണൻ തിരുമേനിയാണ് .
ദേവികുളങ്ങര ഭഗവതി ക്ഷേത്രത്തിലെ എഴുന്നള്ളത്തുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മേളപ്രമാണികളായ കുട്ടപ്പ പണിക്കർ , ശിവരാമപ്പണിക്കർ ,കുട്ടപ്പപ്പണിക്കാരുടെ മകനായ പ്ലാവിലെത്തുകിഴക്കത്തിൽ രാമചന്ദ്രൻ , കൂടാതെ പ്ലാവിലെത്തു കിഴക്കത്തിൽ ശങ്കരൻകുട്ടി എന്നിവരുടെ പങ്ക് ശ്ലാഹനീയമാണ് ......
കടപ്പാട് : 

ഉച്ചിപ്പിള്ള യാര്‍ ക്ഷേത്രം ഗണപതിയുടെ ക്ഷേത്രം


ഉച്ചിപ്പിള്ള യാര്‍ ക്ഷേത്രം ഗണപതിയുടെ ക്ഷേത്രം

ശ്രീരംഗം ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്നു അധികം ദൂരെയല്ലാ തെ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നതാണ് ഒരു കരിങ്കല്‍ കുന്നിന്‍ പുറത്തു വിഘ്നെശ്വരനായ ഗണപതിയുടെ ക്ഷേത്രം. ഉച്ചിപ്പിള്ള യാര്‍ ക്ഷേത്രം എന്നാണു ഇത് നാട്ടുകാരുടെ ഇടയില്‍ അറിയപ്പെടുന്നതു.
രാവണ സഹോദരനായ വിഭീഷണനില്‍ നിന്നും ഓടി ഗണേശന്‍ ഈ കുന്നിന്റെ മുകളില്‍ എത്തി എന്നാണു പറയപ്പെടു ന്നത്. പല്ലവ രാജാക്കന്മാരുടെ ഭരണകാല ത്താണ് ഈ പാറയുടെ മുകളില്‍ ഒരു ക്ഷേത്രം പണിയാന്‍ വേണ്ടി കല്ല്‌ വെട്ടി തുട ങ്ങിയത്. എന്നാല്‍ 83 മീറ്റര്‍ ഉയരത്തില്‍ നിര്‍മ്മിച്ച ഈ ക്ഷേത്രം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയത് മധുരയിലെ നായകര്‍ ആണെന്ന് പറയപ്പെടു ന്നു. ഒറ്റ പാറക്കെട്ടില്‍ നിര്‍മ്മിച്ച ഈ ക്ഷേത്രം കമനീയമാണ്. ശിലയിലെ അതീവ മനോഹ രമായ ഒരു ശില്പ കാവ്യമാണ് ഇവിടെയുള്ള ത്. ഇതിന്റെ മുകളില്‍ നിന്ന് തൃശ്ശിനാപ്പള്ളി നഗരത്തി ന്റെയും അധികം ദൂരെയല്ലാത്ത കൊള്ളിടം ,കാവേരി നദികള്ക്കിടയില്‍ ഉള്ള ശ്രീരംഗം ക്ഷേത്ര സമുച്ചയ ത്തിന്റെയും വിഹഗവീക്ഷണം ലഭിക്കു ന്നു. അതിപുരാത നമായ ശില്പങ്ങളുടെ സംരക്ഷണ ത്തിനും മറ്റും വേണ്ടി ഈ ക്ഷേത്രം ഇപ്പോള്‍ ഇന്ത്യന്‍ ഭൂഗര്‍ഭഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിന്റെ (Archaeolo gical Survey of India) സംരക്ഷണത്തിലും അധീനതയിലുമാണ്.
ഈ ക്ഷേത്രത്തിലെ ഗണേശനെപ്പറ്റി രസകര മായ കഥ പറഞ്ഞു കേള്ക്കുന്നു.
രാമരാവണ യുദ്ധത്തില്‍ രാവണന്റെ സ ഹോദരനായ വിഭീഷണന്‍ തന്റെ സഹോദര നോട് സീതയെ സാക്ഷാല്‍ വിഷ്ണു ഭഗവാന്റെ അവതാരമായ രാമന് തിരിച്ചേല്‍പ്പിച്ചു മാപ്പപെക്ഷി ക്കണം, അല്ലെങ്കില്‍ എല്ലാവര് ക്കും നാശമായിരിക്കും ഫലം എന്ന് പറഞ്ഞ പ്പോള്‍ രാവണന്‍ സഹോദരനെ ഭീഷണിപ്പെ ടുത്തി നീ രാമന്റെ കൂടെ ചേര്‍ന്നോ എന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്താക്കുന്നു. വിഭീഷണന്‍ രാമ പാദത്തില്‍ അഭയം തേടു ന്നു. രാവണ നിഗ്ര ഹ ശെഷം യുദ്ധത്തില്‍ വിജയിച്ച രാമന്‍ അയോദ്ധ്യ യിലേക്ക് മടങ്ങി പട്ടാഭിഷേകം നടത്തി. രാമന്‍ ഒരു വിഷ്ണു വിഗ്രഹം വിഭീഷണനു സമ്മാനിക്കുന്നു. വിഭീഷണന്‍ രംഗനാഥ വിഗ്രഹവുമായി തെക്കോട്ട്‌ പുറ പ്പെടുന്നു. കാവേരീ തീരത്തെത്തുമ്പോള്‍ വൈകുന്നേരമായി. കുളിച്ചു പ്രാര്‍ഥിക്കാന്‍ സമയം ആയി. പക്ഷെ വിഗ്രഹം നിലത്തു വച്ചാല്‍ അത് അവിടെ തന്നെ ഉറച്ചു പോകും എന്നാണു വിശ്വാസം. ഇതേ സമയം ദേവകള്‍ അസുരനായ വിഭീഷ ണന്‍ വിഷ്ണുവിഗ്രഹം വെച്ച് പ്രാര്‍ഥിച്ചാല്‍ രാവണനെ പ്പോലെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി അക്രമത്തിനു തുടങ്ങു മോ എന്ന് ഭയപ്പെടുന്നു. അവര്‍ വിഘ്നെശ്വരനായ ഗണേശനെ സമീപിക്കുന്നു, കാര്യം പറയുന്നു. ഗണേശന്‍ ഒരു ബ്രാഹ്മണ ബാലന്റെ രൂപത്തില്‍ കാവേരീ തീരത്തെത്തി വിഭീഷണന്റെ മുമ്പില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. തേടിയ വള്ളി കാലില്‍ തട്ടിയ പോലെ വിഭീഷണന്‍ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന വിഷ്ണു വിഗ്രഹം കുട്ടി യെ ഏല്പ്പിച്ചു കുളിക്കാനിറങ്ങുന്നു. വിഭീഷ ണന്‍ നദിയില്‍ മുങ്ങിയ സമയത്ത് ഗണേ ശന്‍ വിഗ്രഹം ഭൂമിയില്‍ വയ്ക്കുന്നു. കുളി ച്ചു കയറി വന്ന വിഭീഷ ണന്‍ കാണുന്നത് ഭൂമിയില്‍ ഉറച്ചു പോയ വിഗ്രഹം ആയിരുന്നു. കുട്ടി തന്നെ ചതിച്ചു എന്ന് മനസ്സിലായ വിഭീഷണന്‍ ദ്വേഷ്യപ്പെട്ടു ഗണേശ നെ ഓടിച്ചു എന്നും ഗണേശന്‍ വിഭീഷണനില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ ഈ കുന്നിലേക്ക് ഓടിക്കയറിയത്രെ. പുറകെ ഓടി വന്ന വിഭീഷണന്‍ തന്റെ കയ്യില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഗദ കൊണ്ടു ഗണേശനെ പ്രഹരിച്ചു വെന്നും പറയുന്നു. ഇവിടത്തെ ഗണേശ വിഗ്രഹ ത്തില്‍ നെറ്റിക്ക് ഒരു പൊട്ടല്‍ ഉള്ളത് ഇക്കാരണത്താലാണ് എന്ന് വിശ്വസിക്ക പ്പെടുന്നു. ഗണേശന്‍ താന്‍ ആരാണെന്ന് വിഭീഷണനു കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നു. വിഭീഷണന്‍ മാപ്പപെ ക്ഷിച്ചു. ഗണേശന്‍ മാപ്പ് നല്‍കുകയും വിഷ്ണു വിഗ്രഹം ശ്രീരംഗത്ത്‌ തന്നെയാണ് പ്രതിഷ്ടിക്കെണ്ടത് എന്ന് പറയുകയും ചെയ്യുന്നു. വിഭീഷണനെ ലങ്കയിലേക്ക് അനുഗ്രഹിച്ചു യാത്രയാക്കുന്നു. അങ്ങനെ നദീതീരത്ത് സ്ഥാപിച്ച വിഗ്രഹത്തിനു ചുറ്റും വനം വളര്‍ന്നു കാണാ താവുകയും ഒരു ചോള രാജാവ് ഒരു കിളിയെ അനുഗമിച്ചു ഈ വിഗ്രഹത്തിനു മുമ്പില്‍ യാദൃശ്ചികമായി എത്തിച്ചേരുകയും ആ വിഗ്ര ഹത്തിനു ചുറ്റും ഇന്നത്തെ ശ്രീരംഗനാഥ ക്ഷേത്രം നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു എന്നാണു കഥ. പല്ലവ രാജാക്ക ന്മാര്‍ ഗണേശന്‍ ഓടിക്കയറിയ കുന്നി ന്മേല്‍ ഒരു വിനായക ക്ഷേത്രവും നിര്‍മ്മിച്ചു.
.ഈ ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് അസംഖ്യം പടവുകള്‍ ചവിട്ടിയാണ് മുകളിലെത്തേണ്ടത്. പകുതിയോളം ദൂരം ഗുഹ പോലെ യുള്ള വഴിയില്‍ കൂടിയും ബാക്കി പുറത്തുള്ള പടികള്‍ വഴിയും കയറണം. അല്‍പ്പം വിഷമിച്ചായിരുനു എങ്കിലും ഞങ്ങള്‍ മെല്ലെ നടന്നു മുകളില്‍ വരെ എത്തി ദര്‍ശനം നടത്തി വിശ്രമിച്ചു തിരിച്ചു പോന്നു. ഫോട്ടോ ഒന്നും എടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെ ങ്കിലും Google ഇല് നിന്ന് കിട്ടിയ ചില ചിത്രങ്ങള്‍ ചേര്‍ക്കുന്നു. യുടുബില്‍ കണ്ട ഒരു വിഡിയോയും .

2018, സെപ്റ്റംബർ 4, ചൊവ്വാഴ്ച

സുവര്‍ണ്ണ ക്ഷേത്രം (ഗോള്‍ഡന്‍ ടെംപിള്‍).. ജഗന്നാഥ ക്ഷേത്രം





സുവര്‍ണ്ണ ക്ഷേത്രം (ഗോള്‍ഡന്‍ ടെംപിള്‍)
Thiruvananthapuram
പ്രതിദിന ഭക്തരുടെ ശരാശരി എണ്ണം: 40000-45000
എങ്ങനെ എത്താം: അമൃത്‌സര്‍ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്ന് 2 കിലോമീറ്റര്‍
ഹര്‍മന്ദിര്‍ സാഹിബ് എന്ന പേരിലുമറിയപ്പെടുന്ന ക്ഷേത്രം സിഖ് മത വിശ്വാസികളുടെ വിശുദ്ധ ആരാധനാ കേന്ദ്രമാണ്. ഇന്ത്യയിലെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്ന് പഞ്ചാബിലുള്ള 16 നൂറ്റാണ്ടിലെ പുണ്യസ്ഥലം സന്ദര്‍ശിക്കാനായി എത്തുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ അടുക്കള ഗുരുദ്വാരയിലാണ്. ഇവിടെ ഈ വലിയ അടുക്കളയില്‍ പാകം ചെയ്ത രുചികരമായ ഭക്ഷണ വിഭവങ്ങള്‍ കഴിക്കാനെത്തുന്നു.
ജഗന്നാഥ ക്ഷേത്രം
Jagannath Temple
പ്രതിദിന ഭക്തരുടെ ശരാശരി എണ്ണം: 30000-33000
എങ്ങനെ എത്താം: പുരി റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്ന് 3 കിലോമീറ്റര്‍
ജീവിതത്തില്‍ ഹൈന്ദവര്‍ സന്ദര്‍ശിക്കേണ്ട നാല് തീര്‍ഥാടന കേന്ദ്രങ്ങളില്‍ ഒന്നാണിത്. ഭഗവാന്‍ കൃഷ്ണന്റെ പുനരവതാരമായ ജഗന്നാഥനാണ് ഈ ക്ഷേത്രത്തിലെ പ്രതിഷ്ഠ. 12-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മനോഹരമായ വാസ്തു ശില്‍പ്പഭംഗിക്കു പുറമേ ക്ഷേത്രത്തില്‍ ഈശ്വര ചൈതന്യം കുടികൊള്ളുന്നുവെന്നാണ് ഭക്തരുടെ വിശ്വാസം. ജീവനുള്ളതെന്നു തോന്നിപ്പിക്കുന്നതും അതിമനോഹരവുമാണ് ഇവിടുത്തെ ജഗന്നാഥ ഭഗവാന്റെ പ്രതിഷ്ഠ.

കുമാരനല്ലൂര്‍ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം കോട്ടയം ജില്ല

കുമാരനല്ലൂര്‍ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം കോട്ടയം ജില്ല


ശംഖുമുണ്ടിടത്തു വലമേയൊരു ചക്രമുണ്ടു
കാലില്‍ ചിലമ്പു ചില മുത്തുപടം കഴുത്തില്‍
ഓടീട്ടു വന്നു കുടി കൊണ്ട കുമാരനല്ലൂര്‍-
കാര്‍ത്ത്യായനീ ! ശരണമെന്നിത കൈതൊഴുന്നേന്‍.
 യിലെ ഏറ്റുമാനൂര്‍ലെ മഹാക്ഷേത്രങ്ങളിലൊന്നായ പ്രസിദ്ധമായ ദുര്‍ഗാ ദേവി പ്രാസാദമാണ് കുമാരനല്ലൂര്‍ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം. കേരളത്തിലെ പഴയ 32 നമ്പൂതിരി ഗ്രാമങ്ങളില്‍ ഒന്നാണിത് . കുമാരനല്ലൂര്‍ തൃക്കാര്‍ത്തിക ..
.... തൃക്കാര്‍ത്തിക സര്‍വ്വാഭീഷ്ട പ്രദായിനിയും സര്‍വ്വമംഗളദായികയുമായ കുമാരനല്ലൂര്‍ ഭഗവതിയുടെ തിരുനാള്‍. കുമാരനല്ലൂര്‍ ദേവീക്ഷേത്രത്തിലെ പത്തു ദിവസത്തെ കാര്‍ത്തിക മഹോത്സവമാണ് കുമാരനല്ലൂര്‍ ദേശത്തെ പ്രധാന ഉത്സവം. ആറാട്ടോടെഉത്സവം സമാപിയ്ക്കും. പള്ളിവേട്ടനാളിലാണ്
തൃക്കാര്‍ത്തിക . തൃക്കാര്‍ത്തിക ദിവസം പ്രസാദമൂട്ടും ഉണ്ടായിരിയ്ക്കും.
പണ്ട് തുലാത്തിലെ രോഹിണി മുതല്‍ വൃശ്ചികത്തിലെ രോഹിണി വരെ 28
ദിവസമായിരുന്നു ഉത്സവം. വൃശ്ചികത്തില്‍ അവിട്ടം നാളില്‍ തുടങ്ങി
കാര്‍ത്തിക ദിനത്തില്‍ പള്ളിവേട്ടയോടെ സമാപിക്കുന്ന ഉത്സവമാണിപ്പോള്‍. എല്ലാ ദിവസവും മീനച്ചിലാറ്റില്‍ ആറാട്ടും. അമ്പലപ്പുഴ രാജാവിന്‍റെ കാണിക്കയായ ഭദ്രദീപത്തില്‍ തിരി തെളിയുമ്പോള്‍ ദുര്‍ഗാ ദേവിയുടെ ഐശ്വര്യ കടാക്ഷങ്ങള്‍ കുമാരനല്ലൂരില്‍ നിറയും. സുബ്രഹ്മണ്യക്ഷേത്രത്തിനായി
നിര്‍മ്മിച്ച അമ്പലം പിന്നീട് ദേവീക്ഷേത്രമായി മാറുകയാണുണ്ടായത്. അതുപോലെ ഉദയ നായകി എന്ന ദേവിയെ പ്രതിഷ്ഠിക്കാന്‍ ഉണ്ടാക്കിയ ഉദയാനപുരം ക്ഷേത്രത്തില്‍ സുബ്രഹ്മണ്യനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കേണ്ടതായും വന്നു .
കുമാരനല്ല ഊര് - കുമാരനല്ലൂര്‍
സുബ്രഹ്മണ്യനു വേണ്ടി നിര്‍മ്മിച്ച അമ്പലം ദേവിയെ കുടിയിരുത്തുകയാലാണ് കുമാരനല്ല ഊര് എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ കുമാരനെല്ലൂര്‍ പ്രസിദ്ധമായത്. മധുരയിലെ ദേവിയുടെ രത്നഖചിതമായ മൂക്കുത്തി ഒരിക്കല്‍ കാണാതായി. മൂക്കുത്തി കാണാതായപ്പോള്‍ പാണ്ഡ്യരാജാവ് 41 ദിവസത്തിനകം അതു കണ്ടെടുത്തില്ലെങ്കില്‍ ശാന്തിക്കാരനെ കൊന്നു കളയുമെന്ന് കല്‍പിച്ചു. ശാന്തിക്കാരന്‍ ദേവിയെ
അകമഴിഞ്ഞ് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. മുപ്പത്തൊമ്പതാം ദിവസമായി. രാത്രി
ഉറങ്ങിക്കിടന്ന ശാന്തിക്കാരന്‍ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു. ആരോ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കാല്‍ക്കലിരുന്ന് അങ്ങിനി താമസിച്ചാല്‍ ആപത്തുണ്ടാവും. കാവല്‍ക്കാരെല്ലാം നല്ല ഉറക്കമായിരിക്കുന്ന സമയമാണിത്. പുറത്തിറങ്ങി ഓടൂ. എവിടെയെങ്കിലും
പോയി രക്ഷപ്പെടൂ. എന്നു പറയുന്നതു കേട്ടു. മൂന്നു തവണ ഇപ്രകാരം ഒരു ശബ്ദം ശാന്തിക്കാരന്‍ കേട്ടു. എന്തായാലും ദേവി അരുളിചെയ്തതായിരിക്കുമിത്. രക്ഷപ്പെടുക തന്നെ എന്നോര്‍ത്ത് ശാന്തിക്കാരന്‍ പുറപ്പെട്ടപ്പോള്‍ "ഇത്രകാലം എന്നെ സേവിച്ച അങ്ങു പോകുകയാണെങ്കില്‍ ഞാനും വരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു ഒരു സ്ത്രീ രൂപം കൂടെ പോന്നു. അവര്‍ ധരിച്ചിരുന്നു ആഭരണങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള പ്രകാശം മതിയായിരുന്നു ബ്രാഹ്മണന് വഴി കാണാന്‍. നടന്നു
തളര്‍ന്ന അയാള്‍ ഒരു വഴിയമ്പലത്തില്‍ കിടന്നു വിശ്രമിച്ചു.
പിറ്റേന്നുണര്‍ന്നു നോക്കിയപ്പോഴാണ് അത് കേരളരാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്നു
ചേരമാന്‍ പെരുമാള്‍ സുബ്രഹ്മണ്യനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കാന്‍ പണിയിച്ച
അമ്പലമാണെന്ന് ബ്രാഹ്മണന് മനസിലായത്. തന്നോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീരൂപം സര്‍വ്വാലങ്കാര വിഭൂഷിതയായി ശ്രീകോവിലിലെത്തി പീഠത്തില്‍ ഉപവിഷ്ടയായിരിക്കുന്നതാണ് ശാന്തിക്കാരന്‍ കണ്ടത്. കുമാരനായി കുറിച്ചിരുന്ന ഊരില്‍ ദേവീപ്രതിഷ്ഠ നടത്തേണ്ടി വന്നതിനാല്‍ കുമാരനല്ല ഊര് എന്നത് കുമാരനല്ലൂര് എന്നായിത്തീര്‍ന്നെന്നാണ് പുരാവൃത്തം. ദേവിയോടു കൂടി
മധുരയില്‍ നിന്നു വന്ന ശാന്തിക്കാരന്‍റെ വംശജര്‍ ഇപ്പോഴും
കുമാനല്ലൂരുണ്ട്. "മധുര' എന്നാണ് ഇല്ലപ്പേര്. "മധുരനമ്പൂതിരിമാര്‍'
എന്നിവര്‍ അറിയപ്പെടുന്നു.
#ആചാരങ്ങള്‍/അനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍
* കിഴക്കോട്ട് ദര്‍ശനം
* തന്ത്രം കടിയക്കോല്‍
* അഞ്ചു പൂജ മൂന്നു ശിവേലി
* ബ്രഹ്മചാരിയും പുറപ്പെടാശാന്തിയുമാണ് പൂജാരി; പുല്ലൂര്‍ യോഗസഭക്കാരനുമായിരിക്കണം
* ഊരാളന്മാര്‍ പൂജാദികാര്യങ്ങള്‍ക്ക് തിടപ്പള്ളിയില്‍ കയറരുത്.
* ചെമ്പരത്തി, ചുവന്ന പട്ട്, കൊമ്പനാന, ക്ഷത്രിയവംശം എന്നിവര്‍
നാലമ്പലത്തില്‍ കടക്കരുത്.
* മഞ്ഞളഭിഷേകം പ്രധാന വഴിപാട്
* വൃശ്ഛികത്തിലെ കാര്‍ത്തിക പള്ളിവേട്ടയായി പത്തു ദിവസം ഉത്സവം.
* മീനത്തിലെ പൂരത്തിന് ഒരു ദിവസത്തെ ആഘോഷം
* സ്വര്‍ണക്കൊടിമരം
* തിരുവിതാംകൂര്‍ രാജാക്കന്മാര്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ തൊഴാനെത്തിയാല്‍ ആനയെ
നടയിരുത്തണമെന്നു വ്യവസ്ഥ.
* തിരുവിതാം കൂര്‍ രാജാക്കന്മാരുടെവകയായിഎല്ലാദിവസവുംപാല്‍പ്പായസവും
ഇടിച്ചുപിഴിഞ്ഞതും ഉഷ:നേദ്യവും.
#ഇല്ലങ്ങൾ
17 ഇല്ലക്കാരുടെ ക്ഷേത്രമാണ് കുമാരനെല്ലൂര്‍. എളേടത്തിടം,
എടനാട്ടില്ലം, എലവനാട്ടില്ലം, താന്നിക്കാട്ടില്ലം, ചൂരക്കാട്ടില്ലം,
വടക്കും മ്യാല്‍, കാഞ്ഞിരക്കാട്, ചെങ്ങഴി മറ്റം, ചെമ്മങ്ങാട്, പാറയില്‍
ചെമ്മങ്ങാട്, തലവനാട് ഭട്ടതിരി, എഴുമ്മാവില്‍ ഭട്ടതിരി, പഴയ കീരന്തിട്ട
,നടുമറ്റത്തില്‍ കീരന്തിട്ട, വെളുത്തേടത്ത് കീരന്തിട്ട, ഏടാട്ട്
ഭട്ടതിരി, വാഴയില്‍ കാഞ്ഞിരക്കൊമ്പ് എന്നിവ. ഏഴിടങ്ങള്‍ അന്യം നിന്നു.
ഇപ്പോള്‍ പത്തില്ലങ്ങള്‍.

ബംഗാരു കാമാക്ഷിയമ്മന്‍ കോവില്‍. തഞ്ചാവൂര്‍


ബംഗാരു കാമാക്ഷിയമ്മന്‍ കോവില്‍. തഞ്ചാവൂര്‍  

തഞ്ചാവൂരിലെ പ്രധാന തെരുവില്‍ തന്നെയുള്ള ഒരു ക്ഷേത്രമാണ് ബംഗാരു കാമാക്ഷിയമ്മന്‍ കോവില്‍. ‘ബംഗാരു; എന്ന തെലുങ്ക്‌ വാക്കിന്റെ അര്‍ഥം സ്വര്‍ണം എന്നാണു. ഇവിടത്തെ പാര്‍വതീ ദേവിയുടെ അവതാരമായ കാമാക്ഷിദേവിയുടെ വിഗ്രഹം സ്വര്‍ണത്തില്‍ നിര്‍മ്മിച്ചതാണ്, അതു കൊണ്ടു ഈ പേര് വന്നു എന്ന് മാത്രം. ഡല്‍ഹി സുല്‍ത്താന്മാര്‍ കാഞ്ചീപുരത്തെ ആക്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവിടെ നിന്ന് തന്ത്രപൂര്‍വ്വം കടത്തിക്കൊണ്ടു വന്നതാണ് ഈ വിഗ്രഹം എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.
ഈ ക്ഷേത്രത്തിനടുത് തന്നെ വേറെ മൂന്നു ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ കൂടി ഉണ്ട്. വിജയ രാമക്ഷേത്രം, നവനീത കൃഷ്ണ ക്ഷേത്രം, പ്രതാപ വീര ആന്‍ജനേയ ക്ഷേത്രം എന്നിവയാണിവ. നഗര ഹൃദയത്തില്‍ ആണെങ്കിലും ഇവയൊന്നും അത്ര ചെറിയ ക്ഷേത്രങ്ങളല്ല. . എന്നാലും ശാന്തമായും നിശ്ശബ്ദ മായും പ്രാര്‍ഥിക്കാന്‍ ഇവിടെ വിഷമം ഒന്നുമില്ല. പതിനെട്ടു സിദ്ധന്മാരില്‍ ഒരാളായ കൊങ്കണ സിദ്ധരുടെ സമാധിയും ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെ. 
ഈ ക്ഷേത്രം കാഞ്ചീപുരം ശങ്കരാചാര്യ മഠ ത്തിന്റെ ഭരണത്തിന്‍ കീഴിലാണ്. 18 ആം നൂറ്റാ ണ്ടില്‍ ഈ ഭാഗത്തുണ്ടായിരുന്ന ചെറിയ ചെറിയ രാജ്യങ്ങളിലെ രാജാക്കന്മാര്‍ പരസ്പരം യുദ്ധം ചെയ്യുകയും ബ്രിട്ടീഷുകാരും ഫ്രെഞ്ചുകാരും അവരവരുടെ താല്പര്യം രക്ഷിക്കാന്‍ ഇതില്‍ ഇടപെടുകയും ചെയ്തിരുന്നു. കര്‍ണാടിക് യുദ്ധം എന്ന പേരിലാണ് ഈ യുദ്ധങ്ങളെ ചരിത്രകാരന്മാര്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. കാഞ്ചീപുരത്തുള്ള ശങ്കരാചാര്യരുടെ വാസ സ്ഥാനവും ഈ യുദ്ധ ത്തില്‍ ആക്രമിക്കപ്പെട്ടു. തുടര്‍ന്നു കൊണ്ടി രുന്ന രാഷ്ട്രീയ സംഘട്ടനങ്ങളു ടെയിടയില്‍ കാഞ്ചി യിലെ ശങ്കരാചാര്യരായ ശ്രീ ചന്ദ്ര ശേഖര സരസ്വതീ സ്വാമികളെ തഞ്ചാവൂരിലെ രാജാവായിരുന്ന പ്രതാപ് സിംഗ് ക്ഷണിക്കുകയും അങ്ങനെ ശങ്കാരാചാര്യര്‍ മഠം തഞ്ചാവൂരെക്ക് മാറ്റുകയും ചെയ്തുവത്രേ.

നില്‍ക്കുന്ന രൂപത്തില്‍ ഉള്ള കാമാക്ഷീവിഗ്രഹം പൂര്‍ണമായും സ്വര്‍ണത്തില്‍ നിര്‍മ്മിച്ചതായിരുന്നു. മുഗളന്മാരുടെ ആക്രമണ സമയത്ത് ഈ വിഗ്രഹ ത്തിനു മേല്‍ മുഴുവന്‍ ഒരു പ്രത്യേക തരം കാട്ടു പൂച്ചയുടെ കാഷ്ടത്തില്‍ നിന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്ന കറുപ്പ് നിറമുള്ള ഒരു ഔഷധം വിഗ്രഹത്തിനു മേല്‍ പൂശി മസൂരി വന്ന ഒരു കുട്ടിയെ കൊണ്ടു പോകു ന്നത് പോലെ തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞാണ് വിഗ്രഹം പല്ലക്കില്‍ കയറ്റി കാഞ്ചീപുരത്ത് നിന്ന് തഞ്ചാവൂ രിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്. ഈ വിഗ്രഹമാണ് തഞ്ചാ വൂര്‍ ബംഗാരു കാമാക്ഷിയമ്മന്‍ കോവിലില്‍ പ്രതിഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇപ്പോഴും ചില സമയങ്ങ ളില്‍ ഈ മരുന്നു ദേവിയുടെ വിഗ്രഹത്തില്‍ വിതറി വിഗ്രഹം വികൃതമാക്കാരുന്ടു.
നവരാത്രിപൂജക്കിടയില്‍ പോലും ഈ മരുന്ന് കഴുകി കളയാറില്ല. ഇത് പുരണ്ട കാമാക്ഷീ വിഗ്രഹത്തിനു നിറം കറുപ്പായി തോന്നുമെങ്കിലും അത്യപൂര്‍വമായ ഒരു ശോഭ കൈവരുന്നു. ശങ്കാരാചാര്യ സ്വാമികള്‍ പിന്നീട് തഞ്ചാവൂരില്‍ നിന്ന് കുംഭകോണത്തെക്ക് താമസം മാറ്റിയെങ്കി ലും ക്ഷേത്രവും വിഗ്രഹവും തഞ്ചാവൂരില്‍ തന്നെ തുടര്‍ന്നു. അങ്ങനെ കാഞ്ചീപുരത്തെ ഉത്സവങ്ങ ളില്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന വിഗ്രഹം തഞ്ചാവൂരിലെ സ്ഥിര വിഗ്രഹം ആയി മാറി. സംഗീത ത്രയത്തിലെ ശ്യാമ ശാസ്ത്രികള്‍ ഈ കാമാക്ഷീക്ഷേത്രത്തിലെ പൂജാരികളുടെ കുടുംബത്തില്‍ പിറന്നയാളാണ്.
ഈ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ശില്പരീതി വളരെ ലളിത മാണ്. വടക്കോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ദേവീ ക്ഷേത്ര ത്തില്‍ ഒരു ചെറിയ ഗോപുരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പ്രവേശന കവാടത്തില്‍ ഒരു ഗണേശ വിഗ്രഹം സ്ഥാപിചിട്ടുണ്ട്. വരദമഹാ ഗണപതി എന്നാണു ഈ പ്രതിഷ്ടയെപറ്റി പറയു ന്നത്.ശ്രീകോവിലിനുള്ളില്‍ കയ്യില്‍ ഒരു തത്തയെ വഹിച്ചു കൊണ്ടു കാമാക്ഷീ ദേവി നില്‍ക്കുന്ന രീതിയിലാണ് പ്രതിഷ്ഠ. ദേവിയുടെ മുഖം മാത്രം നല്ല കറുപ്പ് നിറമാകുന്നു. ഈ നിറം മുമ്പ് പറഞ്ഞ ഔഷധം പുരട്ടിയത് കൊണ്ടാണെന്ന് പറയുന്നു. കള്ളന്മാരെ കളിപ്പിക്കാന്‍ തല്‍ക്കാലം പുരട്ടിയ ഈ ഔഷധ പ്രയോഗം ക്രമേണ ഒരു ആചാരമായി മാറി എന്ന് മാത്രം
ബ്രുഹദീശ്വര ക്ഷേത്രത്തില്‍നിന്നു കഷ്ടിചു ഒരു കി മീ ദൂരമേ ഇവിടെക്കുള്ളൂ. പ്രധാന ക്ഷേത്ര ത്തിന് തൊട്ടടുത് കിഴക്കൊട്ടൂ ദര്‍ശനമായി കാമകോടി അമ്മന്റെ കോവില്‍ ആണ്. അടുത്തതു തന്നെ നവനീത കൃഷ്ണ ക്ഷേത്രവും. ഇവിടെ കൃഷ്ണനും രുഗ്മിണിയും സത്യഭാമയും നില കൊള്ളുന്നു. ഇവിടത്തെ പ്രധാന ഉത്സവങ്ങള്‍ പങ്കുനി ഇത്സവം നവരാത്രി ഉത്സവം തൃക്കാര്ത്തി ക, മാസി മകം, വൈകാശി വിശാഖം , ആദി പൂരം എന്നിവയാണ്.
രാവിലെ 6 മുതല്‍ ഉച്ചക്ക് 12 വരെയും വൈകുന്നേ രം 4 മുതല്‍ രാത്രി 9 വരെയും ക്ഷേത്രം തുറന്നിരിക്കുന്നു.

കാളീ ക്ഷേത്രം കൊല്‍ക്കത്ത (കാളീഘട്ട്)


കാളീ ക്ഷേത്രം  കൊല്‍ക്കത്ത  (കാളീഘട്ട്)


കൊല്‍ക്കത്ത എന്ന നഗരത്തിനു ആ പേര് കിട്ടാനുള്ള കാരണം അവിടത്തെ പ്രസിദ്ധ മായ കാളീ ക്ഷേത്രം ആണ്.. ഭഗീരഥി(ഗംഗ യുടെ ഒരു ശാഖ) നദിയുടെ ഒരു ചെറിയ ശാഖയായ ഹൂഗ്ലി നദിയുടെ തീരത്തുള്ള ഒരു സ്നാന ഘട്ടത്തിനടു ത്താണ് ഈ ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നത്. കൊല്‍ക്കത്ത എന്ന പേര് കാളീഘട്ട് എന്നതില്‍ നിന്നുണ്ടായി. ക്രമേണ നദി ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്ന് മാറി ഒഴു കി എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ക്ഷേത്ര ത്തിനടുത്തു കൂടി ആദി ഗംഗ എന്നറിയപ്പെ ടുന്ന ഒരു കനാല്‍ മാത്രമേ ഉള്ളൂ.. ഇതും ഹൂഗ്ലി യോടു ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ 51 ശക്തിപീഠങ്ങളില്‍ ഒന്നാണിത്.
ശക്തിപീഠങ്ങളെപ്പറ്റി പുരാണങ്ങളില്‍ ഇങ്ങ നെ പറയുന്നു. കുട്ടികളൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്ന ദക്ഷനും ഭാര്യയും ആദി പരാശക്തിയെ തപ സ്സു ചെയ്തു പ്രീതിപ്പെടുത്തി തങ്ങളുടെ മക ളായി ജനിക്കാമെന്നു വരം വാങ്ങി. ഒരു വ്യവസ്ഥയില്‍, എന്നെങ്കിലും തന്നെ പരിഹ സിച്ചാല്‍ താന്‍ ശക്തിരൂപം പ്രാപിച്ചു തിരിച്ചു പോരും എന്നതായിരുന്നു വ്യവസ്ഥ. അങ്ങനെ ബ്രഹ്മാവിന്റെ പുത്രനായ ദക്ഷന്റെ മകളായി സതി ജനിച്ചു. ചെറിയ പ്രായത്തില്‍ തന്നെ പരമശിവന്റെ ഭക്തയായി മാറിയ സതിയെ അവളുടെ തീവ്രഭക്തിയും പ്രേമവും അറി ഞ്ഞു പരമശിവന്‍ ഭാര്യയാക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ഇത് ദക്ഷന് ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. ശിവനെ പരി ഹാസ്യനാക്കാന്‍ ദക്ഷന്‍ നടത്തിയ ഒരു യാഗത്തില്‍ ത്രിമൂര്‍ത്തികളില്‍ ഒരാളായ ശിവനു അര്‍ഹമായ അംഗീകാരം കൊടു ക്കുന്നില്ല. ശിവനെയും സതിയും വിവരം അറിയിക്കുന്നതുപോലുമില്ല. അഛന്റെ വീട്ടില്‍ നടക്കുന്ന യാഗത്തില്‍ ക്ഷണിക്കാതെ തന്നെ പോകാന്‍ സതി തീരുമാനിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ദക്ഷന്‍ മകളെയും അപമാനിക്കു മെന്നു ശിവന്‍ മുന്നറിയിപ്പു കൊടുക്കുന്നു. ശിവന്റെ അഭിപ്രായം മാനിക്കാതെ സതീ ദേവി പോകാന്‍ തീരുമാനിക്കുന്നു. അപ മാനിതയായാല്‍ തിരിച്ചു വരരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു സതീദേവിയെ യാത്രയാക്കുന്നു. പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ ദക്ഷന്‍ സതിയെ പരിഹസിക്കുന്നു. ആ നിരാശയില്‍ സതീ ദേവി തന്റെ പരാശക്തി രൂപം ധരിച്ചു ഭൌതിക ശരീരം യാഗാഗ്നിയില്‍ ഉപേക്ഷി ക്കുന്നു. ഭൂമിയില്‍ പേമാരിയും വെള്ളപ്പൊക്ക വും ഉണ്ടാകുന്നു. കോപാക്രാന്തനായ പരമ ശിവന്‍ തന്റെ രണ്ടു മുടിയില്‍ നിന്നും ഭദ്രകാ ളിയെയും അനുചരന്മാരേയും സൃഷ്ടിച്ചയച്ചു ദക്ഷന്റെ തലയറക്കുന്നു. വര്ദ്ധിത കോപ ത്തില്‍ ശിവന്‍ തന്റെ സംഹാരതാണ്ഡവ നൃത്തം നടത്തുന്നു. സതിയുടെ ശരീരഭാഗ ങ്ങള്‍ 51 സ്ഥലങ്ങളിലായി പതിക്കുന്നു. ഈ സ്ഥലങ്ങളാണത്രേ ശക്തിപീഠങ്ങള്‍ ആയി തീര്‍ന്നത്. സതീ ദേവിയുടെ വലതുകാലിലെ പെരുവിരല്‍ വീണ സ്ഥലത്താണ് കാളീ ക്ഷേത്രം ഉണ്ടാക്കിയതെന്നു ചിലര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. ചൌരംഗ എന്ന സന്യാസി ഇവിടെ വന്നു കാളിയെ പ്രീതിപ്പെടുത്താന്‍ ഉപാസിച്ചതായി പറയന്നു. ഈ സന്യാസി യുടെ പേരില്‍ നിന്നാണ്ചൌരംഗി തെരു വിന് അങ്ങനെ പേര് വന്നതത്രെ.
ഈ ക്ഷേത്രം 15 ആം നൂറ്റാണ്ടില്‍ സ്ഥാപിച്ചതാണ്  എന്നും    17 ആം നൂറ്റാണ്ടില്‍ സ്ഥാപിച്ചതാണെന്നും രണ്ടഭിപ്രായം നിലവിലുണ്ട്. ഏതായാലും ഇപ്പോഴത്തെ ക്ഷേത്രത്തിനു 200 വര്‍ഷത്തിലധികം പഴക്കമില്ല. വംഗദേശ ത്തെ കീഴടക്കി മൌര്യസാമ്രാജ്യത്തോട് ചേര്‍ത്ത ചന്ദ്രഗുപ്തന്‍ രണ്ടാമന്റെ കാലത്ത് നിലവിലിരുന്ന ചില നാണയങ്ങള്‍ ഈ ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്ന് കണ്ടുകിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
ഇവിടെ സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ള കാളീ വിഗ്രഹത്തിനും ചില പ്രത്യേകതകള്‍ ഉണ്ട്. ഇപ്പോള്‍ ഉള്ള വിഗ്രഹം സ്ഥാപിച്ചത് ആത്മാറാം ബ്രഹ്മ ചാരി, ബ്രഹ്മാനന്ദഗിരി എന്നീ സന്യാസികളാ യിരുന്നു. . ഭദ്രകാളിയുടെ ഉഗ്രരൂപത്തില്‍ ഉള്ള പ്രതിമക്ക് അസാധാരണ വലിപ്പമുള്ള കണ്ണുകളും പുറത്തോട്ടു നീട്ടിയ നാക്കു കളും നാല് കൈകളും പ്രത്യേകതകളാണ്. ഇതില്‍ രണ്ടു കയ്യില്‍ ഒരു കയ്യില്‍ ഒരു ഖഡ്ഗവും മറ്റേ കയ്യില്‍ ഒരു അസുരന്റെ ശിരസ്സും ആണ്. ഖഡ്ഗം ദൈവികമായ അറിവിനെ യും ശിരസ്സ്‌ മനുഷ്യ ന്റെ സ്വാര്‍ഥതയെയും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. മറ്റു രണ്ടു കയ്യുകള്‍ അഭയമുദ്രയും വരദമുദ്രയും ആയും ആണ്. കാളിയെ ആത്മാര്‍ഥമായി പ്രാര്‍ഥി ക്കുന്ന എല്ലാവര്ക്കും അഭയവും മോക്ഷപ്രാപ്തി യും ഉണ്ടാവുമെന്നാണ് വിശ്വാസം.
പ്രധാന കാളീ പ്രതിഷ്ഠ കൂടാതെ വിഗ്രഹം സ്ഥാപിച്ചു എന്ന് പറയുന്ന ബ്രഹ്മാനന്ദ ഗിരിയുടെ സമാധിസ്ഥലം ഷഷ്ടിസ്ഥലം, (1880), നാട്മന്ദിര്‍ (1885), കാളിക്ക് ബലിയര്‍ പ്പിക്കാനുള്ള ഹര്‍ക്കത് സ്ഥല എന്നിവ കൂടാ തെ ഒരു രാധാകൃഷ്ണ വിഗ്രഹവും സ്ഥാപി ച്ചി ട്ടുണ്ട്. കുണ്ടുപുക്കൂര്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ക്ഷേത്രക്കുളവും ഉണ്ട്. ഈ കുളത്തില്‍ നിന്നാണ് സതീദേവിയുടെ വലതു കാലിലെ ചൂണ്ടു വിരല്‍ കണ്ടത് എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.
ഇത്രയൊക്കെ കഥകള്‍ കേട്ടെങ്കിലും ഇവിടെയും ഞങ്ങളുടെ അനുഭവം അത്ര നല്ലതായിരുന്നില്ല. പുരിയിലെപ്പോലെ പൂജാരിമാരുടെ ബ്രോക്കര്‍മാര്‍ ഇവിടെയും ഞങ്ങളെ പിടി കൂടി. വലിയ തിരക്കായിരു ന്നു. അടുത്ത് നിന്ന് ദര്‍ശനം തരമാക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു പണം വാങ്ങി തിരക്കിനിടയില്‍ ഉന്തിത്തള്ളി ഞങ്ങളെ പ്രതിഷ്ടാ സ്ഥാനത്തി നടുത്ത് എത്തിച്ചു പണം വാങ്ങി ഒരാള്‍ സ്ഥലം വിട്ടു. പുരിയിലെപ്പോലെ തന്നെ ഒരു ക്ഷേത്രത്തില്‍ പോകുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന യാതൊരു മന:ശ്ശാന്തിയും സന്തോഷവും ഞങ്ങള്‍ക്കുകിട്ടിയില്ല എന്ന് ഖേദ പൂര്‍വ്വം പറയട്ടെ. ഇത്രമാത്രം പുരോഗമനവാദികളും സംസ്കാരമുള്ളവരുമായ ബംഗാളികളുടെ ക്ഷേത്രത്തിലും ഇങ്ങനെ മോശമായ രീതി തുടരുന്നതില്‍ അത്ഭുതം തോന്നി .

അമൃത്സര്‍ രാംതീര്‍ഥ ക്ഷേത്രം

അമൃത്സര്‍ രാംതീര്‍ഥ ക്ഷേത്രം


അമൃത്സര്‍ സിഖുമത വിശ്വാസികളുടെ കേന്ദ്രമാ യാണ് അറിയപ്പെടുന്നതെങ്കിലും ഇവിടെ ഒരു സാമാന്യം വലിയ ഹിന്ദു ക്ഷേത്രവും ഉണ്ട്. രാംതീര്‍ഥ ക്ഷേത്രം എന്നാണിത റിയപ്പെടുന്നത്. രാമായണം എഴുതിയ വാത്മീകി മഹര്‍ഷിയുടെ ആശ്രമം ഇവിടെ ആയിരുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്ക പ്പെടുന്നു. സീതാ ദേവി ശ്രീരാമന്റെ പുത്രന്മാരായ ലവ കുശന്മാരെ പ്രസവിച്ചു വളര്‍ത്തിയത്‌ ഈ ആശ്രമത്തിലായിരുന്നു .
അല്‍പ്പം പുരാണ കഥ. സാധാരണ രാമായണ കഥ (എഴുത്തച്ഛന്റെ ആദ്ധ്യാത്മ രാമായണം) ശ്രീരാമ ന്റെ ജനനം മുതല്‍ വനവാസ കാലത്ത് സീതയെ മോഷ്ടിച്ചു കൊണ്ടു പോയ രാക്ഷസ രാജാവായി രുന്ന രാവണനെ നിഗ്രഹിച്ചശേഷം രാമന്‍ അയോദ്ധ്യയില്‍ തിരിച്ചെത്തി രാജാവായി പട്ടാഭിഷെകം കഴിയുന്നതോടെ അവസാനിക്കുന്നു. ശ്രീരാമപട്ടാഭിഷേക ശേഷം ഉള്ള കഥ ഉത്തര രാമായണം എന്നാണന്നറിയപ്പെടുന്നതു. പലര്‍ക്കും അതറിയാന്‍ സാദ്ധ്യതയില്ല. അതു കൊണ്ടു സംക്ഷിപ്തമായി ഉത്തര രാമായണ കഥ ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു.
ശ്രീരാമന്‍ പ്രഗത്ഭനായ ഒരു ഭരണാധികാരിയാ യിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഒരു ദിവസം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചാരന്മാര്‍ ഒരു വിവരം അദ്ദേഹത്തെ അറിയിച്ചു. ഒരു വെളുത്തെടന്‍ ( തുണി അലക്കുന്നയാ ള്) തന്റെ ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞതിതായിരുന്നു. “ ഞാന്‍ രാമനെ പ്പോലെ മറ്റുള്ള പുരുഷന്റെ വീട്ടില്‍ ദീര്‍ഘകാലം താമസിച്ച നിന്നെ നാണമില്ലാതെ എന്റെ കൂടെ പാര്‍പ്പിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല” എന്ന്. ഇത് കേട്ട് തന്നെപ്പറ്റി പൊതുജനങ്ങള്‍ അപവാദം പറയുന്നു എന്നു മനസ്സിലാക്കി പൂര്‍ണ മനസോടെ അല്ലെങ്കിലും അപവാദത്തെ ഭയന്ന് ഗര്‍ഭിണിയായ സീതയെ കാട്ടില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു പോരാന്‍ ലക്ഷ്മണനെ അയക്കുന്നു. സീതയെ ലക്ഷ്മണന്‍ വാത്മീകി ആശ്രമത്തില്‍ താമസത്തിനാക്കുന്നു. വാത്മീകി ആശ്രമത്തില്‍ വച്ച് സീത രണ്ടു ആങ്കുട്ടികളെ പ്രസവിക്കുന്നു.. ( മറ്റൊരു കഥയില്‍ സീത ഒരാളെ മാത്രമേ പ്രസവിച്ചുള്ളൂ എന്നും ഒരു ദിവസം സീത പുഴയില്‍ കുളിക്കാന്‍ പോയപ്പോള്‍ വാത്മീകി മഹര്ഷിയോടു മകനെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു പോയി. വാത്മീകി അന്ന് എന്തോ കാര്യമായി എഴുതുകയായിരുന്നതു കൊണ്ടു താന്‍ പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിച്ചോ എന്നുറപ്പില്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ടു സീത കുറച്ചു ദൂരം പൊയി തിരികെ വന്നു കുട്ടിയെ കൂട്ടി കുളിക്കാന്‍ പോയി. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു മഹര്‍ഷി കുട്ടിയെ കാണാതെ വിഷമിച്ചു. തന്റെ ദിവ്യ ശക്തി കൊണ്ടു അടുത്തു കിടന്ന കുറച്ചു പുല്ലില്‍ നിന്ന് (കുശം ) ഒരു കുട്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു വെന്നും സീത കുളിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ ലവനെ കൂടെ കണ്ടിട്ടു രണ്ടു കുട്ടികളെയും സ്വന്തം കുട്ടികളായി വളര്തിക്കൊള്ളാന്‍ പറഞ്ഞു എന്നും വേറൊരു കഥ ) ഏതായാലും ലവനും കുശനും വാത്മീകി യുടെ ശിക്ഷണത്തില്‍ അറിവിലും ആയോധന ത്തിലും ഒരു പോലെ പ്രഗത്ഭരായി വളര്‍ന്നു.
ഈ സമയത്താണ് ശ്രീരാമന്‍ അശ്വമേധ യാഗം നടത്തുന്നത്. യാഗത്തിന്റെ ഭാഗമായി സ്വതന്ത്ര മായി യാത്ര നടക്കുന്ന യാഗാശ്വം വാത്മീകി ആശ്രമത്തില്‍ കയറുമ്പോള്‍ ലവ കുശന്മാര്‍ യാഗാ ശ്വത്തെ ബന്ധിക്കുന്നു. അശ്വത്തെ ബന്ധിക്കുന്ന വര്‍ രാജാവിനെ എതൃക്കുന്നു എന്നാണു വിശ്വാ സം . അശ്വത്തിന്റെ സംരക്ഷണ ചുമതല ഏറ്റിരു ന്ന ഹനുമാന്‍ കുട്ടികളെ ഇതില്‍ നിന്ന് തടയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അതുല്യ ധനുര്ധന്മാരായ കുട്ടികള്‍ നിഷ്പ്രയാസം ഹനുമാനെയും ബന്ധന സ്ഥനാക്കുന്നു. ഈ വിവരം അറിഞ്ഞു ഒരു സേന തന്നെ കുട്ടികളില്‍ നിന്ന് കുതിരയേയും ഹനുമാ നെയും സ്വതന്ത്രരാക്കാന്‍ അയക്കുന്നു. എന്നാല്‍ കുട്ടികള്‍ ഈ സേനയും തോല്‍പ്പിച്ചു. ഈ വിവരം അറിഞ്ഞ ശ്രീരാമന്‍ കുട്ടികളെ അഭിനന്ദിച്ചു അയോദ്ധ്യയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
മഹര്‍ഷി വാത്മീകി എഴുതി പഠിപ്പിച്ച രാമായണ കഥകള്‍ അദ്ദേഹം കുട്ടികളെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു. ശ്രീരാമന്റെ രാജസദസ്സില്‍ എത്തിയ ലവ കുശ ന്മാര്‍ രാമായണ കഥ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. മറ്റു സഹോദരന്മാരുടെ കൂടെ തന്റെ ജീവിത കഥ കേട്ട രാമന്‍ കുട്ടികള്‍ ആരാണെന്ന് അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്തുന്നു. വാത്മീകി ആശ്രമത്തില്‍ വളര്‍ന്ന ഈ കുട്ടികള്‍ തന്റെ മക്കള്‍ തന്നെയാണെന്ന് ശ്രീരാമന് മനസ്സിലാകുന്നു. അദ്ദേഹം സന്തോഷ ത്തോടെ അവരെ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊ ണ്ടു പോകുന്നു. സീത തന്റെ ജീവിത ലക്‌ഷ്യം സാധിച്ച എന്ന സന്തോഷത്തോടെ തന്റെ അമ്മ യായ ഭൂമീ ദേവിയുടെ കൂടെ ചേരുന്നു. ഭൂമി പിളര്‍ ന്നു അമ്മ സീതയെ സ്വീകരിക്കുന്നു. ഇതാണ് ഉത്തര രാമായണത്തിലെ കഥ. ഇതു തന്നെയകുന്നു വാ ത്മീകി ആശ്രമത്തിനു രാമായണത്തിനുള്ള പ്രാധാന്യം.
രാം തീര്‍ത് ക്ഷേത്രത്തില്‍ സീതാ ശ്രീരാമ ലവ കുശന്മാരുടെ വിഗ്രഹങ്ങള്‍ ആണ് പ്രതിഷ്ടിചിട്ടു ള്ളത്. ഒരു വ്യത്യാസം മാത്രം .നമ്മുടെ തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെ ക്ഷേത്രങ്ങളിലെപ്പോലെ കൃഷ്ണ ശില യിലോ സ്വര്‍ണത്തിലോ ഉള്ള വിഗ്രഹം അല്ല. നല്ല വെളുത്ത മാര്‍ബിളില്‍ നമ്മുടെ കലണ്ടര്‍ ദൈവ ങ്ങളെപ്പോലെ സൌന്ദര്യമുള്ള വിഗ്രഹങ്ങള്‍. ഇവിടെയും പ്രധാന ക്ഷേത്രം സുവര്‍ണ ക്ഷേത്ര ത്തിലെപ്പോലെ ഒരു കുളത്തിന്റെ നടുവിലാണ്. ശില്പ രീതിയിലും ചെറിയ സാമ്യങ്ങള്‍ കാണാം. പ്രധാന പ്രത്ഷ്ട സീതാ ദേവിതന്നെ. അതുകൊണ്ടു ഒരു ദേവീ ക്ഷേത്രം ആയ ഇവിടെ നവരാത്രി ഉത്സവം വളരെ പ്രധാനമാണ്. ഞങ്ങള്‍ ചെന്ന ദിവസം അവിടെ വലിയ തിരക്കൊന്നും ഇല്ലാ യിരുന്നു. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ക്ഷേത്രത്തില്‍ കയറി പ്രാര്‍ഥിക്കാന്‍ യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും അനുഭ വിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. മറ്റു ക്ഷേത്രങ്ങളിലെപ്പോലെ വിഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നതിനു നിയന്ത്രണവും ഇല്ലായിരുന്നു ഇവിടെ. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ എടുത്ത ഫോട്ടോകളും ഇന്റര്‍നെറ്റില്‍ നിന്ന് കിട്ടിയവയും ഇതോടൊപ്പം കൊടുക്കുന്നു.

കൊനാരക് സൂര്യ ക്ഷേത്രം


കൊനാരക് സൂര്യ ക്ഷേത്രം

കല്ലില് കൊത്തിവച്ച കവിത' എന്നൊക്കെ കവികള് എഴുതാറില്ലേ? അതാണ് ശരിക്കും കൊനാരക് സൂര്യ ക്ഷേത്രം. സൂര്യഭഗവാന് ഇരുപത്തിനാല് ചക്രങ്ങ ളുള്ള, പൂട്ടിയ തേരില് വരുന്നു എന്നാണു സങ്കല്പം. 1278 ലാണ് ഈ ക്ഷേത്രം പണിതത്. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാ ണ്ടില് ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് ഗവര്ണര് ആണ് കടല്‍ക്ക രയിലെ മണ്ണ് കൊണ്ടു മൂടിക്കിടന്ന ഈ അപൂ ര്‍വ ശില്പ സൌന്ദര്യത്തെ മണ്ണ് മാറ്റി പുറത്തെ ടുക്കാന് മുന്കൈ എടുത്തത്. നശിച്ചു പോ കാതിരിക്കാന് വേണ്ട പുനരുദ്ധാരണ ജോലി യും ചെയ്തു, ക്ഷേത്രമായതുകൊണ്ട്, അന്ന ത്തെ കൊല്ക്കത്ത ചീഫ് ജസ്റ്റീസിന്റെ അനുമ തിയോടെ. കടല് തീരത്ത് ജീര്ണിച്ചു ഭൂമിയി ലേക്ക് താഴ്ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ ക്ഷേ ത്രം ഇന്നും ഒരു അത്ഭുതമായി കാണുന്നു.
ഈ ക്ഷേത്രം ചന്ദ്രഭാഗ എന്ന നദി കടലുമായി ചേരുന്ന ഭാഗത്തായിരുന്നു നിര്‍മ്മിച്ചത്. കാല ക്രമേണ ജല വിതാനം കുറഞ്ഞു. സൂര്യദേവ ന്റെ വളരെ വലുതായ രഥത്തിന്റെ രൂപത്തി ല്‍ ആണ് ക്ഷേത്രം നിര്‍മ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. 12 ജോഡി ചക്രങ്ങളുള്ള രഥത്തെ രണ്ടു വശ ത്തും ആയി ഏഴു (വലതു വശത്ത് നാലും ഇടതു വശത്ത് മൂന്നും) കുതിരകള്‍ വലിക്കു ന്ന രീതിയില്‍ ആണ് നിര്‍മ്മാണം. ഓരോ ചക്രത്തിലും വിശാലമായ കൊത്തുപണി കളും ഉണ്ട്, മൂന്നു മീറ്റര്‍ വ്യാസവും ഉണ്ട് ഈ ചക്രങ്ങള്‍ക്ക്. കലിംഗ ശില്പ രീതിയിലാണ് ക്ഷേത്രം ഉണ്ടാക്കിയത്. സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചു വരു മ്പോള്‍ ആദ്യ കിരണങ്ങള്‍ തന്നെ ക്ഷേത്രത്തി നുള്ളില്‍ വീഴത്തക്ക വിധം കിഴക്കോട്ടാണ് ദര്‍ശനം . ഈ ക്ഷേത്രത്തിനെ ശ്രീ കോവിലി നു 70 മീറ്റര്‍ ഉയരം ഉണ്ടായിരുന്നുവത്രേ. ഈ കോവിലിന്റെ ഉയരക്കൂടുതല്‍ കൊണ്ടും അസ്ഥിവാരം ഇളകിയ മണ്ണില്‍ ആയിരുന്നതു കൊണ്ടും മേല്‍ക്കൂരയുടെ ഭാരം കൊണ്ടു 1837 ല്‍ ഇതിന്റെ മേല്ക്കൂര തകര്‍ന്നു വീണു. എന്നാല്‍ 39 മീറ്റര്‍ ഉയരമുള്ള പ്രേക്ഷ കര്‍ക്ക്‌ നില്‍ക്കാനുള്ള ഹാള് ( ജഗമോഹന) ഇപ്പോഴും വലിയ തകരാര് കൂടാതെ നില്‍ക്കു ന്നു. അത് പോലെ അധികം കേടു കൂടാതെ നൃത്ത മണ്ഡപവും (നാട്യമന്ദിരം) ഊട്ടുപുര യും (ഭോഗമന്ദിരം) നിലനില്‍ക്കുന്നു. സ്ത്രീ പുരുഷ സംയോഗത്തിന്റെ ശില്‍പ്പങ്ങള്‍ ഇവിടെ ഒട്ടനവധി ഉണ്ട്.
കൊനാരാക് എന്ന പേരു കോനാ (മൂല ) - അര്ക ( സൂര്യന് ) എന്ന രണ്ടു വാക്കുകളില് നിന്നുണ്ടായതാണ്. ഗംഗ എന്ന രാജ്യത്തിലെ രാജാവായ നരസിംഹ ദേവാണ് ഇത് നിര്മ്മി ച്ചത്. കഥയില് പറയുന്നതു ഇതാണ്. കൃഷ്ണ എന്ന രാജ്യത്തെ രാജാവായ സംബ, ജാംബ വതി എന്ന സ്ത്രീയുമായി കൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ ഭഗവാന്റെ ശയന മുറിയില് കടന്നു. കൃഷ്ണന് അയാളെ കോപിച്ചു ശപിച്ചു, കുഷ്ടരോഗി യാവട്ടെ എന്ന്. ശാപ മോക്ഷത്തിനായി കടല് തീരത്ത് ചെന്നു സൂര്യ ഭഗവാനെ ഭജിച്ചു കൊള്ളാനും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഈ സ്ഥല ത്ത് സംബരാജാവ് വന്നപ്പോള് ഒരു താമരപ്പൂ വില് സൂര്യഭഗവാന്റെ ബിംബം കാണുകയും ഭ്ഗവാനെ പ്രാര്ത്ഥിച്ചു അസുഖം ഭേദമാവുക യും ചെയ്തുവത്രേ.
മറ്റൊരു കഥ കൂടി പറയപ്പെടുന്നു. ഈ ക്ഷേ ത്രം നിര്‍മ്മിച്ച രാജാവ് നരസിംഹദേവ ഒന്നാ മന്‍ ബിസു മഹാരാന എന്ന ശില്‍പ്പിയും 1200 പണിക്കാരെയും ആണ് ക്ഷേത്ര നിര്‍ മ്മിതി ഏല്പ്പിച്ചത്. ഇവര്‍ പന്ത്രണ്ടു വര്ഷം അദ്ധ്വാനിച്ചു ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പണി മിക്കവാ റും തീര്‍ത്തു. എന്നാല്‍ അതിന്റെ കേന്ദ്ര ഭാഗത്തെ മകുടം കൂട്ടി ചേര്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞി ല്ല. ഭാരം കൊണ്ടു അത് വേര്‍പെട്ടു പോകുക ആയിരു ന്നു. രാജാവ് മൂന്നു ദിവസത്തിനകം പണി തീര്ത്തില്ലെങ്കില്‍ എല്ലാവരുടെയും ശിരസസ് അറക്കുമെന്നു ഭീഷണിപ്പെ ടുത്തി. ആ സമയത്ത് 12 വയസ്സു ള്ള ഒരു ബാലന്‍ അവിടെ എത്തി. അവന്‍ ശില്പ്പി യുടെ പുത്രന്‍ ധര്മ്മപാദനായിരുന്നു. ശില്‍പ്പി ഈ പണി ഏറ്റു വീട്ടില്‍ നിന്ന് പോരു ന്ന സമയത്ത് അയാളുടെ ഭാര്യ ഗര്‍ഭിണി ആയിരുന്നു, അയാള്‍ തന്റെ കുട്ടിയെ കണ്ടിട്ടുപോലും ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നാല്‍ കുട്ടി അയാളുടെ മകന്‍ തന്നെ ആണെന്നതിന് തെളിവായി അവരുടെ വീട്ടില്‍ വളര്‍ത്തി യിരുന്ന നായക്കുട്ടിയും അവരുടെ വീട്ടില്‍ അത്യ പൂര്‍വ്വം ആയി വളര്‍ത്തിയിരുന്ന ചെറിപഴവും കാണിച്ചപ്പോള്‍ കുട്ടി തന്റെ മകന്‍ തന്നെ എന്ന് അയാള്‍ക്ക്‌ മനസ്സിലായി. ബുദ്ധിമാനായ ധര്‍മ്മപാദന്‍ ക്ഷേത്രപ്പണി പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ ഒരു വലിയ കാന്തദണ്ട്‌ ക്ഷേത്രമദ്ധ്യത്തില്‍ ഉറപ്പിച്ചാല്‍ ഇരുമ്പയിര്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ക്ഷേത്ര നിര്‍മ്മിതി ക്കുപയോഗിച്ച ഭാഗങ്ങള്‍ കേന്ദ്രത്തില്‍ ഉറപ്പോടെ നില്‍ക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇതനു സരിച്ച് പണി തീര്ത്തു. എന്നാലും വെറും 12 വയസ്സുള്ള ചെക്കന്റെ ഉപദേശം അനുസരി ച്ചാണ് പണി തീര്‍ത്തത് എന്ന് രാജാവ് അറി ഞ്ഞാല്‍ തങ്ങളുടെ തല പോകുമെന്ന് പണി ക്കാര്‍ ഭയന്നു. കുട്ടിയെ കൊലപ്പെടുത്താന്‍ അവര്‍ ശ്രമിച്ചു. ശില്‍പ്പി തന്റെ വിശ്വസ്ത രായ 1200 പണിക്കാരുടെയും സ്വന്തം മക ന്റെ യും ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാന്‍ എന്താണ് മാര്‍ഗം എന്ന് ഓര്‍ത്തു വിഷമിച്ചു. അഛന്റെ മനോവിഷമം മനസ്സിലാക്കി ധര്‍മ്മപാദന്‍ ക്ഷേത്രത്തിനു മുകളില്‍ കയറി നദിയ്ലേക്ക് ചാടി ജീവന്‍ വെടിഞ്ഞു. ഈ സംഭവം പിന്നീ ടറിഞ്ഞ രാജാവ് പണിക്കാരെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു, അവരെ ഭയപ്പെടുത്താന്‍ മാത്ര മാണ് അദ്ദേഹം കൊല്ലമെന്നു പറഞ്ഞത് എന്ന് പറഞ്ഞു. കുട്ടിയുടെ ജീവന്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട തില്‍ വിഷമിച്ച ബിസുവിനെ ആശ്വസിപ്പി ച്ചു.
കൊനാരാക് ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകള് ഒരു ശില്പമെന്നതിനെക്കാള് അതിനകത്തെ ശില്പങ്ങളുടെ അപൂര്വ കല്പനാ രീതികളാണ്. പ്രധാന ക്ഷേത്രത്തിന്റെ അടുത്തുള്ള നാട്യഗ്രഹത്തിലെ ശില്പങ്ങള് അത്യപൂ ര്വമായ ശില്പചാതുരി ഉള്ളതാണ്. ചുവരുകളില് ശൃംഗാര കാമ ചേഷ്ടകള് കാണിക്കുന്ന രീതിയിലാണ്. കരിങ്കല്ലില് തീര്ത്ത സാലഭഞ്ജി കകള്, കുതിരകള്, ആന മുതലായവ കാണാം. ചില ഭാഗങ്ങള് പൊട്ടിയും അടര്ന്നും പോയിട്ടുണ്ട് എങ്കി ലും അവയെല്ലാം അതീവ ഭംഗിയുള്ളതാണ്. ക്ഷേത്റത്തിനകത്തെക്ക് ഇപ്പോള്‍ പ്രവേശനം ഇല്ല. ക്ഷേത്രത്തിന്റെ മേല്പുര സ്റ്റീല് പൈപ്പുകള് വച്ചു നിലനിര്ത്തി യിരിക്കുന്നു. ജീര്ണതകൊണ്ടും കാല പഴക്കം കൊണ്ടും പലതും നശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കു ന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ നിലയില് ഇതു എത്ര നാള് നില നില്കുമെന്നു കണ്ടറിയാം. ലോക ഹെരിട്ടെജു സ്ഥലം ആയി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട ഇതിന്റെ . സംരക്ഷണം ഭൂഗര്‍ഭ ഖനന (Archaeology) വകുപ്പിന്റെ കീഴിലാണ്. ചില ചിത്രങ്ങള്‍ കാണുക. ഞാന്‍ എടുത്തതും ചിലത് ഗൂഗി ളില്‍ നിന്നും ആണ്.
ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോള്‍ , അതിനെപ്പറ്റി എഴുതുമ്പോള്‍ “ ആയിരം നാവുള്ള അനന്ത ന് പോലും ഇത് വര്‍ണിക്കാന്‍ കഴിയില്ല “ എന്ന കവി വചനം ഓര്‍മ്മ വരുന്നു.